Φλας μπακ
8 και 20, Κυριακή πρωί. Πρωινό ξύπνημα σε μία παραλία κάπου στην Αττική. Η σκηνή βράζει. Οι υπόλοιποι έχουν ξεραθεί απ' έξω.Φλας μπακ.
Τρία χρόνια πριν, ίσως και τέσσερα, μου φαίνονται τόσο μικρά τώρα πια, ο Μ. με είχε φέρει εδώ για να κάνουμε το μπάνιο μας μετά από ένα βράδυ δίχως σταματημό.
Κι άλλο φλας μπακ.
Το προηγούμενο βράδυ, με τα πόδια μας μέσα στη θάλασσα, ο Σ. γύρισε και μου είπε ότι του θύμιζα πάρα πολύ τον Τζακ Σπάροου.
"Τα έχεις όλα γραμμένα. Και φαίνεται."
Χαμογέλασα. Τον άκουσα να λέει:
"Άμα μπεις εσύ μέσα, θα μπω κι εγώ."
Ο τρόπος που μίλησε με προσέλκυσε και μου θύμισε έναν άνθρωπο που θα ήθελα πολύ να ξεχάσω.
Κι άλλο φλας μπακ.
4 η ώρα το πρωί, κολυμπούσα μέσα στη ζεστή αρμύρα.
Στην επιστροφή στο σπίτι, 28 ώρες μετά, με έπιασε η μπόρα. Άνοιξα τέρμα τα παράθυρα. Ο ουρανός ήταν τόσο κόκκινος όσο ήτανε και τότε, παλιά, ο ουρανός του Μάντσεστερ.
Ξανά. Φλας μπακ.
Η κούραση λίγο πριν πέσω στο κρεββάτι μου ήταν τεράστια. Το πρωινό ξύπνημα σήμερα πάρα πολύ δύσκολο. Μέσα στην τράπεζα, την ώρα που άνοιξα το πορτοφόλι μου, ένα μικροσκοπικό κομματάκι από φύκι ξεπετάχτηκε μπροστά στα μάτια μου κι έπεσε στο πάτωμα. Πετάχτηκα πάνω στην καρέκλα μου από την έκπληξη.
Μόλις είχα υπερπηδήσει το χρόνο και το επόμενο φλας μπακ με κοιτούσε βαθιά μέσα στα μάτια.
posted by mindstripper @ 7/13/2009 09:34:00 pm | 6 Comments |