Ημέρα ασθενείας...
Ανοίγω το μάτι στις 9 και το πρωί... Και τσουπ, βλέπω ακτίνες ήλιου να μπαίνουν από τη μισάνοιχτη πόρτα. Τη γκαντεμιά μου μέσα... Πάντα αρρωσταίνω όταν ο καιρός παίρνει τα πάνω του. #$#^@@&&@!**$#@...Κίνηση πρώτη: Τηλέφωνο... "Έλα Ματίνα. Πες τους ότι δεν θα έρθω σήμερα."
Κίνηση δεύτερη: Μετά από 2-3 ώρες... Καφέεεεεεεεε. Και τσιγάρο βεβαίως βεβαίως. Διότι μερικά πράγματα σ' αυτή τη ζωή είναι μία τελετουργία, πώς να το κάνουμε...
Κίνηση τρίτη: Το βλέμμα αρχίζει να περιπλανιέται ερευνητικά... Κοίτα σκόνη που έχει μαζέψει το φωτιστικό ρε γμτ μου. Πω, πω, τί κακό πράμα κι αυτό όταν βγαίνει ο ήλιος. Η κάθε γωνιά του σπιτιού είναι ένας σκονισμένος εφιάλτης. Αμ, τα τζάμια? Πάλι καθάρισμα θέλουνε... Μια και κάθομαι μωρέ δε βάζω μία σκούπα? Και με την ευκαιρία ας αφήσω και την μπακατέλα μου να κατεβάζει τα τελευταία updates για τα Windows ΧP, που έχω κάτι χρόνια να ασχοληθώ... Και τώρα που το σκέφτομαι... δε βάζω κι ένα πλυντήριο? Μ' αυτόν τον τρελλό-καιρο αύριο μπορεί να χιονίζει, κι άντε μετά να στεγνώσεις το φόρεμα του Σαββατόβραδου στον Μαζώ... (Πού σκατά είχα κάτι σούπες Knor?)
Κίνηση τέταρτη: Η παλάμη στο μέτωπο... Σαν να ανέβηκε ο πυρετός λιγουλάκι. Ας πάρω κανένα Depon. Κι αν ανέβει κι άλλο, θα πάρω την κολλητή μου να την αρχίσω στη μουρμούρα και τη γκρίνια (δε μπορώ εδώ μέσα, μού 'ρχεται να βαρέσω το κεφάλι μου στον τοίχο. Δεν έρχεσαι καμμιά βόλτα να δούμε κανα DVD? Και να σου πω μωρέ, πάρε μου κι ένα πακέτο τσιγάρα όπως θα έρχεσαι... Πώς? Α, ναι! Πάρε και 2-3 χυμούς. Καλά ντε, πώς κάνεις έτσι? Θα στο έλεγα κι εγώ... Μέλι??? Είσαι με τα καλά σου? Μπλιαχ...)
Συμπέρασμα: Τελικά, δεν το γλυτώνω. Έχει δίκιο ο αδερφός μου που λέει ότι είμαι ίδια η μάνα μας...
posted by mindstripper @ 2/17/2005 03:39:00 pm
| 0 Comments |
