Γλυκό σταφύλι
Μεσημεράκι στον καναπέ, αγκαλιά σφιχτή με το ανηψούδι μου πού 'χα να δω καιρό. Κοτζάμ κοπέλα τώρα πια, μπαίνει στα εφτά τον Μάη που έρχεται.Στιγμές ευτυχίας, χάδια και χαμόγελα, μπροστά από την τηλεόραση που παίζει κινούμενα σχέδια.
Οι υπόλοιποι "μεγάλοι" σκόρπιοι στο σπίτι, από το βάθος ακούγονται πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν, ντουλάπες που τρίζουν, κατσαρολικά να κλαπατσιμπανίζουν, φωνές γνώριμες μέσα σε διαμαρτυρίες, νευρικότητα, βιασύνη.
Τί είν' αυτό που ακούγεται;
Γέλιο;...
Μπα, τα κινούμενα σχέδια είναι στην τηλεόραση, που έχουν πρωταγωνιστές κάτι σκυλάκια.
Ανάμεσά τους ο Τσάρλυ, που παθαίνει ένα ατύχημα και ξαφνικά βρίσκεται μέσα σε σύννεφα, μεγάλους κήπους, όμορφα λουλούδια και μία αιθέρια ύπαρξη να τον καλωσορίζει με φωνή δροσερή και νόστιμη σα γλυκό σταφύλι.
"Πού βρίσκομαι; Στον Παράδεισο;"
"Προς το παρόν βρίσκεσαι σε έναν χώρο αναμονής, αλλά μην ανησυχείς. Εσύ σίγουρα θα πας κάποτε στον Παράδεισο Τσάρλυ... όλα τα σκυλιά πάνε στον παράδεισο."
Χαμογελώ πλατιά, νιώθω το χεράκι της μικρής να σφίγγει μια σταλιά περισσότερο το δικό μου. Την κοιτάζω, χαμογελάει κι εκείνη.
Και φέρνω στο νου μου ένα άλλο χαμόγελο, το στομάχι μου λίγο με γαργαλάει, το στόμα μου γεμίζει με γλυκό σταφύλι, κι η κουβέντα εκείνη με τυλίγει σα μυρωδιά από ψωμί αχνιστό και φρεσκοζυμωμένο:
"Πάντα κάπου θα παίζουν κινούμενα σχέδια."
:-)
posted by mindstripper @ 2/10/2007 08:29:00 pm
3 Comments:
Ναι! Ναι! Ναι! Cartoons!!!
Οφ κορσ... έχω δει το "Νέμο" καμιά 50αριά φορές, μαζί με τον Αρίστο...
Και κάθε φορά μου αρέσει - ένεκα η παρέα...
Kervere, ναι, αλλά εσύ δεν έχεις μπρελόκ Μίκυ από τη Ντίσνεϋλαντ!
Πάνο, εμάς η σπεσιαλιτέ μας είναι η Ωραία Κοιμωμένη, στην πρώτη της εκτέλεση του Ντίσνεϋ, κι ας μην καταλαβαίνουμε ακόμα πολλά Αγγλικά.
"Αρίστος" ε; Πώς το βλέπεις, ταιριάζει με το "Δάφνη"; :-)
Post a Comment
<< Home