@Gmail
@Our magic bus
@Twitter

Previous Posts

Wednesday, October 18, 2006

Ευχή

- Ρε γαμώτο, θα ήθελα να μπορούσα μία μέρα να έβλεπα τη ζωή μου σαν κινηματογραφική ταινία. Από την αρχή μέχρι το τέλος.

- Είσαι τρελός; Εννοείται ότι δεν θα ήθελα ποτέ μου να δω κάτι τέτοιο.

- Σοβαρά;

- Σοβαρότατα.

- Και γιατί παρακαλώ;

- Γιατί απλούστατα, δεν θα άντεχα ποτέ να δω το τέλος.






posted by mindstripper @ 10/18/2006 04:35:00 am

18 Comments:

Blogger Βασιλική Παπαδημητρίου said...

εγω παλι δεν θα ηθελα να δω την αρχη της...

καλημερα...

10/18/2006 10:17:00 am  
Blogger Juanita La Quejica said...

Καλημέρα! Η τρίτη φωτογραφία...

10/18/2006 10:38:00 am  
Blogger eryx-t said...

Εδώ υπάρχει χώρος για μια πρωτοπορειακή επιχειρηματική δραστηριότητα! Κάνουν οι γονείς σύμβαση με μια εταιρεία η οποία φροντίζει να καταγράφει εικόνες από τη ζωή του παιδιού με πολλούς και διάφορους τρόπους. Συστηματικά όμως. Και κάθε χρόνο ας πούμε παραδίδει το υλικό σε μια μονταρισμένη ταινία. Ανά δεκαετία μπορεί επίσης να μοντάρονται άλλες συγκεντρωτικές ταινίες. Ακόμη ενδιαφέρον θα έχει π.χ. να μοντάρεται το ίδιο υλικό από διαφορετικούς "σκηνοθέτες" οι οποίοι μπορεί κάλλιστα να είναι γνωστοί και μεγάλοι σκηνοθέτες. Πόσο διαφορετική θα φαινόταν η ζωή σου μέσα από τη ματιά του Αγγελόπουλου ας πούμε ή μέσα από αυτή των αδελφών Κοέν... φαντάζεσαι; Και ποιά θα ήταν τελικά η ζωή σου;
Φυσικά η όλη υπηρεσία θα απευθυνόταν μόνο σε πολύ πλούσιους. Θα έβγαινε το κόστος αστρονομικό νομίζω...

10/18/2006 12:05:00 pm  
Blogger Epsilon said...

Λένε ότι την βλέπεις λίγο πριν πεθάνεις, αν είναι έτσι δεν στο εύχομαι :-)

Καλημέρα!

10/18/2006 12:37:00 pm  
Blogger The Motorcycle boy said...

Εγώ πάλι νομίζω πως όλο το τέλος βλέπουμε και προσπαθούμε να στήσουμε αμερικάνικη υπερπαραγωγή με κρατική επιχορήγηση.
Καλημέρα φιλενάδα -το κεφάλι καλά;

10/18/2006 02:28:00 pm  
Blogger xryc agripnia said...

Aχ,εγω που ημουν,οταν ηταν ετσι ο ουρανος;
Φιλια μικρη μου...μ'επιασε απαγορευτικο.

10/18/2006 03:25:00 pm  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Στις ταινίες, όπως και στη ζωή, έχουμε αγωνία για το τέλος.
Μόνο που στη ζωή το τέλος είναι ίδιο για όλους.
Η πλοκή είναι που κάνει τη διαφορά
;-)

10/18/2006 03:56:00 pm  
Blogger Oneiros said...

Για μιά ακόμα φορά, υποκλίνομαι στο φωτογραφικό σου δαιμόνιο...

10/18/2006 04:15:00 pm  
Blogger Άβατον said...

Και φυσικά να ήταν μια ταινία που να είχε όλα τα είδη μέσα της. Κωμωδία, δράμα, κοινωνική, περιπέτεια, θρίλερ κ.ο.κ. ;)

10/18/2006 08:54:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Βασιλική μου, το καλό με την αρχή ξέρεις ποιό είναι; Ότι μπορούμε να την ξανακάνουμε. ;-)
Καλό βράδυ να έχεις.

Juanita, στιγμές που θά 'πρεπε να κρατούν περισσότερο. Ή μπορεί και όχι. ;-)

Eryx, αν είχα επιλογή σκηνοθέτη, θα έδινα ό,τι έχω και δεν έχω για τον Τζων Κασσαβέτη. Όλα. Τα πάντα.
Κατά τ' άλλα, μήπως μόλις αναφέρθηκες στο Big Brother του μέλλοντός μας; :-P

Βρε καλώς την Epsilon. Να σου πω την αλήθεια, ούτε εγώ δεν μου το εύχομαι. Χαίρετε, χαίρετε... :-)

MotorBoy, βάλε και κανά Χριστουγεννιάτικο δάνειο μέσα και χτύπησες διάνα το στόχο (άσε ρε γμτ, μόνο ένα θα σου πω: ή γέρασα ή κάτι είχε το φαϊ... :-P)

Archive, είδες που το μελέταγες; Σας ήρθε βίζιτα. Να δω τί θα φέρεις προς τα δω μόνο (είναι νωρίς ακόμα για χιόνι, πρόσεξε!)

Mαρκησία, έτσι έτσι... Κι αν καμμιά φορά μας βγαίνει προς επιστημονικής φαντασίας, δε βαριέσαι. That's the beauty of it. ;-)

Χαιρετώ τα βόρεια Αστέρια. ;-)

Άβατον, και καρτούν! Πολλά καρτούν. :-) Καλώς ήρθες.

10/18/2006 11:24:00 pm  
Blogger nonplayer said...

Άστο... γιατί έτσι όπως προχώρησε η τεχνολογία μπορεί να είχαμε και κανα τηλεκοντρόλ και να πατάγαμε freeze ή και rewind σε κάποιες σκηνές...

Καληνύχτα ρε συ! Ξέρεις...

10/19/2006 12:25:00 am  
Blogger Clowd said...

και να έβλεπες και το τέλος της;
και να χάσεις τα αναπάντεχα;
θα είχε αξία;
Καλημέρα

10/19/2006 12:48:00 pm  
Blogger Xνούδι said...

καταπληκτικές οι φωτογραφίες.
εγώ πάλι θα ήθελα να την δω σε slowmotion και να μοντάρω όλα όσα...

Καλησπέρες πολλές και φιλιά.

10/19/2006 02:54:00 pm  
Blogger Συνήθης Ύποπτη said...

Ρε μην ψαρώνεις.
Γίνε εσύ σεναριογράφος και σκηνοθέτης.

Και για το ξεκάρφωμα βάλε πρωταγωνίστρια άλλη (μη μας πουν και χαραμοφάηδες)...

:D

10/19/2006 05:04:00 pm  
Blogger Dimitris Nikolsky said...

Το να γνωρίσεις το "τέλος" δεν θα βελτίωνε τίποτα. Τα εωτήματα θα παρέμειναν τα ίδια...για τη ζωή που ζήσαμε...ή...δεν τολμήσαμε να ζήσουμε.

Καλό Σ/Κ.

10/20/2006 01:18:00 pm  
Blogger drskafidas said...

πάμε για άλλα!
καλο σ.κ. και απο μενα

10/20/2006 03:37:00 pm  
Blogger nyctolouloudo said...

και τι θα κερδίσεις; τα περασμένα τα ξέρεις έστω και αν έχεις ξεχάσει πολλά, τα μελλοντικά εάν τα γνώριζες θα προσπαθούσες πολλά να αλλάξεις και τότε το αποτέλεσμα πάλι θα σου ήταν άγνωστο! άρα...κάτσε στα αυγά σου!

10/20/2006 04:28:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Μαίανδρε, ξέρω γαμώτη μου, ξέρω... Καλό βράδυ, όπου κι αν είσαι.

Clowd, καλώς ήρθες. Συμφωνούμε, το τέλος είναι ωραίο να έρχεται όπως κι όλα τα υπόλοιπα στη ζωή. Απροσδόκητα. :-)

Χνούδι, αν είχα τη φαντασία να σκεφτώ κάτι σαν κι αυτό που σκέφτηκες εσύ, σίγουρα θα επέλεγα εσένα ως προσωπική μου μοντέρ. ;-)

Ύποπτη, ξέρω, ξέρω! Πρωταγωνιστή θα βάλω τον Γκούφη! Όσες περισσότερες καταστροφές, τόσο περισσότερο γέλιο (σκηνοθεσία-σενάριο: Σκρουτζ Μακ Ντακ - περί χαραμοφάηδων ο λόγος). :-P

Δημήτρη, έχεις δίκιο. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να καθόμαστε να σκεφτόμαστε πού ήταν το λάθος και πού το σωστό. Και δεν είναι τόσο τα ερωτήματα, όσο το πώς θα τη ζούσαμε τελικά χωρίς αυτά. ;-)

Σκαφιδά, κανονικά όμως γι άλλα, ε; Εμπρός στα χακί. Κι εγώ τα τσιγάρα. ;-)

Μεθυσμενάκι, μη βαράς ντε, εγώ ψήφισα κατά. Εδώ δεν αντέχω να ξαναδιαβάσω το τέλος από τους Τρεις Σωματοφύλακες, το δικό μου θα κάτσω να δω; :-P

Καλό Σαββατοκύριακο έβριουάν. :-)

10/20/2006 09:59:00 pm  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home