Ήρθε ένας φίλος απόψε...
...απ' τα παλιά. Από παρέα που δεν υφίσταται πια. Μετά από 4 μπύρες ο καθένας, με μουσική υπόκρουση λαϊκά τραγούδια (γιατί είμαστε και καρα-λαϊκοί τύποι), αυτό που μένει είναι ο τρόπος που αποκαλούμε ο ένας τον άλλον όταν αναμασάμε στην κουβέντα μας τους μεγάλους καημούς, τα μεγάλα πιώματα και τα πιο τρελά, αξέχαστα σκηνικά που έχουμε να θυμόμαστε ο ένας από τον άλλον:"Θυμάσαι ρε φίλε;..."
Αληθινή φιλία μπορεί να μην υπάρχει τελικά... Αυτό που υπάρχει είναι όμως η αληθινή στιγμή. Είτε την έχεις ζήσει, είτε την αναβιώνεις παρέα με έναν φίλο, μία μπύρα κι έναν Τερζή αγκαλιά.
Και πού 'σαι... Αν θες να το αμφισβητήσεις, ήρθες δεύτερος.
Άντε γεια (μας) τώρα, με περιμένουν...
posted by mindstripper @ 9/09/2005 12:42:00 am
4 Comments:
νομίζω πως υπάρχει αληθινή φιλία, όπως και αληθινή αγάπη όπως και ψεύτικες στιγμές
Δεν έχω βρεί τον ορισμό για τη φιλία.
Ισως γιατί δεν στέκομαι συνήθως σε παρεξηγήσεις.
Όμως αυτές τις στιγμές τις αφήνεις να σε γεμίσουν. Η καλή παρέα δεν σημαίνει πάντα φιλία ούτε η φιλία καλή παρέα κάθε φορά.
Μανιφέστε, κι εγώ πιστεύω ότι υπάρχει. Από την άλλη, η ψεύτικη στιγμή τί είναι; Κι αυτή αλήθεια είναι. Αλλά της στιγμής.
Καλτσοβράκι (:P), έρχονται κάτι ώρες με το πέρασμα του χρόνου, που συγκινούμαι όταν βλέπω από ανθρώπους που ποτέ δεν θα περίμενα, πώς η -απλά- καλή παρέα είχε -τελικά- στιγμές αληθινής φιλίας, με κορύφωση ετούτην εδώ τη στιγμή που έχει έρθει να μας θυμίσει όλες τις προηγούμενες. Ο χρόνος είναι μεγάλος κριτής, κι έχεις δίκιο, ορισμός (ένας) δεν υπάρχει.
ένας καλός φίλος είναι δίπλα σου στις δύσκολες στιγμές... μια καλή παρέα όμως προσφέρει τις μπίρες... ;)
Post a Comment
<< Home