Είδα τα σύννεφα...
...και σαν τόσες άλλες φορές έτρεξα να δώσω φωνή στο μέσα μου.
Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Σαν τραγουδάκι
Έτσι που ήρθες κι έφυγες,
δε σ' έμαθα ποτέ
πίσω απ' τα δυο σου μάτια
πήγες και κρύφτηκες
σαν τραγουδάκι μου 'μεινες
που όλο ξεχνάω τους στίχους
Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
στα στενά σε μουρμουρίζω
μες στα λόγια σου βραχνιάζω
σε μπερδεύω, σε φωνάζω
Κι είναι και τώρα όπως και τότε
όπως τα βράδια που μου λείπεις
σαν το τσιγάρο που αργοσβήνει
το άγγιγμά σου που μ' αφήνει
Πώς άρχισες και τέλειωσες
δεν έμαθα ποτέ
σαν μια σταλίτσα γέλιο
πήγες και κρύφτηκες
σαν τραγουδάκι μου 'μεινες
που όλο ξεχνάω τους στίχους
Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
στα στενά σε μουρμουρίζω
μες στα λόγια σου βραχνιάζω
σε μπερδεύω, σε φωνάζω
Κι είναι και τώρα όπως και τότε
όπως τα βράδια που μου λείπεις
σαν το τσιγάρο που αργοσβήνει
το άγγιγμά σου που μ' αφήνει...
Στίχοι, μουσική: Θοδωρής Παυλάκος
posted by mindstripper @ 8/06/2005 05:30:00 pm
4 Comments:
Και φαντάσου ότι ακόμα δεν έπιασε η βροχή. Καλέ, τί μαυρίλες είναι αυτές; Άλλοι μελαγχολούν, και γράφουν στίχους και άλλοι τρέχουν να μαζέψουν τις εφημερίδες μη βραχούν!
Κι εσύ εδώ κοριτσάκι;
χαχα! Και πού να σου πω το playlist που έχω βάλει να παίζει δηλαδή... Mετράω τις ώρες Κωσταντίνα. Ο καιρός γαρ εγγύς! :P
Να ρωτήσω αν θα φύγεις κι εσύ ή έχεις πάρει ήδη στο κατόπι τους "4 Τροχούς";
Άστα, το σκέφτομαι να κλείσω λίγες μέρες το μαγαζί και μεταξύ μας πολύ θα ήθελα να κοιμάμαι συνέχεια.
Καλά να περάσεις.
Εγώ θα σου πρότεινα να το κλείσεις για μία βδομαδούλα και μην το σκεφτείς δεύτερη φορά (γιατί δεν θα το κάνεις). ;) Ρίξε όση ξάπλα προλάβεις να στανιάρεις εκεί πέρα...
Τα φιλιά μου, σ΄ευχαριστώ πολύ.
Post a Comment
<< Home