Η λέξη
Όταν ήμουν μικρή, το βράδυ που έπεφτα να κοιμηθώ περνούσαν από το μυαλό μου μαύρες σκέψεις. Σκεφτόμουν ότι η γιαγιά μου αρρώσταινε και πέθαινε, κι έτσι ξαπλωμένη όπως ήμουν με παίρνανε τα κλάμματα. Ύστερα σκεφτόμουν πόσο χαζή ήμουν, σκεφτόμουν ότι η γιαγιά μου ήτανε μια χαρά και δε θα πάθαινε τίποτα. Έπαιρνα μερικές βαθιές ανάσες, γυρνούσα στο πλευρό μου και κοιμόμουνα.Χτες βράδυ, όταν έπεσα να κοιμηθώ, ήρθε πάλι στο μυαλό μου εκείνη η σκέψη. Αυτή τη φορά όμως δεν έκλαψα. Μόνο η λέξη "λύτρωση" μου ερχόταν συνέχεια στο μυαλό. Μετά θυμήθηκα εκείνο το πράγμα που ένιωθα όταν άκουγα τους μεγάλους να μιλάνε ψυχρά για τον θάνατο των δικών τους. Θυμάμαι ότι θύμωνα. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να βρω τη λέξη που χαρακτήριζε τη συμπεριφορά τους. Κι ακόμα δεν την έχω βρει. Όμως τώρα ξέρω πλέον το χρώμα και τη γεύση της. Μυρωδιά δεν έχει. Δεν έχουνε μυρωδιές τέτοιες λέξεις, μόνο ρουφάνε σαν το σφουγγάρι τις μυρωδιές των άλλων.
Ύστερα πήρα μερικές βαθιές ανάσες, γύρισα στο πλευρό και κοιμήθηκα.
posted by mindstripper @ 3/20/2007 09:07:00 am
