Η ανάλαφρη βαρύτητα του είναι
Do not mistake coincidence...
...for fate.
Μουσική υπόκρουση παγίδα-παύλα-ευχή-παύλα-κατάρα:
Pink Martini - Let's never stop falling in love
posted by mindstripper @ 9/24/2006 01:14:00 pm
Sunday, September 24, 2006
...for fate.
Μουσική υπόκρουση παγίδα-παύλα-ευχή-παύλα-κατάρα:
Pink Martini - Let's never stop falling in love
17 Comments:
nor fate for coinsidence (δεν ξέρω τι 'ναι πιο "κακό", αλήθεια)
Τέτοια γαλάζια πετάγματα μας δείχνεις και μετά μας λες για χειμώνα... Ε, όχι!!! Δε το δέχομαι... :ΡΡΡΡ
Και μια που δε γκρίνιαξα την προηγούμενη φορά, θα τα πω τώρα: ΘΕΛΩ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΙΣΩ Τ Ω Ρ Α!
Κι αφού τα είπα και ξαλάφρωσα, να σου πω ότι είναι υπέροχες οι φωτογραφίες, ανακουφιστικές. Αυτό είναι που δεν έχει ο χειμώνας, ανακούφιση...
Άντε, καλό χειμώνα :Ρ
Εγώ πάλι με την ατάκα μεταφέρθηκα κατευθείαν στο νησί και μέτρησα τις μέρες μέχρι το επεισόδιο του καινούριου season. Είμαι πολύ άρρωστος γιατρέ μου;;;
Μετά βέβαια, το τραγούδι έθεσε τα πράγματα σε μια πιο σωστή βάση. Βοηθάει και ο γαλάζιος ουρανός (για 2η συνεχόμενη μέρα!!). Και το ταξίδι συνεχίζεται για καινούριες "συμπτώσεις" ;-)
coincidence ; Ίσως από τις πιο άχρηστες λέξεις στις γλώσσες του κόσμου. Αλλά έχουμε και τον ευφημισμό ανάγκη!
Από τις παύλες κρατάω το μεσαίο.
ΦΦΦΦφουουουου! Έκανε ο άνεμος και παρέσυρε τΑ μυαλό μας. Οι σκέψεις κολλλλημένες στα φτερά με ζελατίνη μοιάζουν ξεπαγιασμένες. Ας σκεφτώ κάτι οινοπνευματώδες λες, και σου' ρχονται στο νου βεντούζες. ΜΠΛΟΟΟΠ!
αυτήν την ατάκα θυμάμαι την έλεγε ο μίστερ έκο στον τζον λοκ, στο λόστ. όταν ήταν κάτω στο χατς και ο λοκ του έλεγε για το πως τάφερε η τύχη και τον συνάντησε και βρήκε και το χαμένο κομμάτι της ταινίας. σόρι άμα χαλάω το ωραίο ποστ άλλα δεν κρατήθηκα, είμαι λοσταντίκτιτ.
τέλειο κομμάτι :)
Άψογο. Αναρωτιέμαι πως θα τροποποιούσε ένα πουλί τους στίχους στο "Boulevard of Broken Dreams":
I walk a lonely road
The only one that I have ever known
Don't know where it goes
But it's home to me and I walk alone[..]
I walk this empty street
On the Boulevard of Broken Dreams
Where the city sleeps
and I'm the only one and I walk alone
My shadow's the only one that walks beside me
My shallow heart's the only thing that's beating
Sometimes I wish someone out there will find me
'Til then I walk alone
Αφήνεται για άσκηση στον αναγνώστη...
ΥΓ: Πως κατάφερες να τα πετύχεις μαζί στο ίδιο κάδρο; Εγώ δεν είμαι ποτέ αρκετά γρήγορος.
Δεν υπάρχει κακό νομίζω Northy μου. Υπάρχει μόνο αυτό που επιλέγουμε να κρατήσουμε μέχρι το τέλος. Κι ο τρόπος με τον οποίο το επιλέγουμε. Ο χρόνος είναι μία άλλη ιστορία...
Νεράιδα, να φωνάζεις πιο συχνά βρε συ! Χαρά Θεού έχει έξω σήμερα! Αφού σε κατάφερα να πεις καλό χειμώνα, δε θέλω τίποτ' άλλο (φορ νάου). :-P Φιλιά πολλά από το κάτεργο.
Sourfou, μπας και είσαι Κριός με ωροσκόπο Κριό; :-P
How about mistaking and loving it? (εδώ μας θέλω...)
Κωστή, είσαι Θεός! Ήρθε κι ο Lykojo και δέσαμε. Είσαι άρρωστος, είσαι! Φέρτε κάποιος το γιατρό, πλερώνω όσα όσα! :-P (Όταν λες του καινούργιου season εννοείς του νάμπερ θρι ας πούμε;... Πρόσεξε την απάντηση, θα σού 'ρθω αεροπορικώς πάνω.)
Μαίανδρε, αναρωτιέμαι κάτι τέτοιες στιγμές, αν έχεις καταλάβει πόση καθαρότητα εκπέμπεις (πλέον). Καλημέρα ηλιόλουστη. :-)
O com, φφφφουουου κι άλλο! Αλλά θέλω νοτιά, ζέστη, λίβα πράμα, θερμό ρεύμα μέσα στους παγετούς. Για να γίνει το σωστό κουμάντο με το οινόπνεΜα. Χαίρε! :-)
Lykojo, μα τί λες, ήταν ακριβώς αυτή η σκηνή που με ενέπνευσε για ετούτο το ποστ! Μεγάλη μορφή ο Έκο. Κοντεύω να τελειώσω τον δεύτερο κύκλο και κάθε μέρα που έρχομαι στη δουλειά είμαι με την τσίμπλα στο μάτι. Lost addicted δε λες τίποτα...
(Τί θα γίνει μ' αυτόν τον γιατρό, θα τον φωνάξει κανείς επιτέλους;) :-P
Αστέρη, εγκρίνω άσκηση, εγκρίνω! :-) Κι επειδή οι γλάροι μερικές φορές δεν έχουν καν συντροφιά τη σκιά τους, εγκρίνω ακόμα περισσότερο.
Όσο για τις φωτογραφίες, το κάνω συχνά όταν θέλω να τραβήξω αντικείμενα που κινούνται γρήγορα: κλειδώνω το κάδρο σε ένα σημείο και ξεχνώ πλέον την ύπαρξη της ψηφιακής. Κοιτάζω απ' ευθείας το σημείο που έχω καδράρει κι αρχίζω να πατάω το κουμπί στα τυφλά. Με λίγη υπομονή και πολύ μπαταρία, όλα γίνονται. :-P
είναι κόλλημα το λοστ, αλλά πόσο η σύμπτωση δεν είναι μοίρα
είσαι τυχερή γιατί τελειώνεις τον δεύτερο κύκλο και σε λίγο καιρό θα ξαναρχίσει η σειρά στην αμέρικη. οπότε δεν θα έχεις το τεράστιο κενό του καλοκαιριού που είχα εγώ. δεν έχεις ζήσει σύνδρομο στέρησης lost. :P
2 φορές τα είδα
Mοίρα, σύμπτωση, τύχη, πεπρωμένο... Λέξεις πολλές, έννοια μία; Ποιός ξέρει Spirit. ;-)
Lykojo, στέρηση; Δε θέλω καν να το σκέφτομαι. Παπαπα...
[Πάω, πάω τώρα. :-P]
θελω πορτοκαλι ουρανο με μπλε γλαρους...τοτε αυτη η φωτο ειναι ταξιδι...
Δεν τα φοράμε τσάμπα τα γαλόνια!!!
1ο season (24 επεισόδια) : 4 βράδια
2ο season (24 επεισόδια) : 6 βράδια (φιλοξενούσα μια φίλη και προσπαθούσε να με αποτρέψει από τον εθισμό)
Τα πρωινά βέβαια στο γραφείο ήταν κάπως, αλλά είπαμε... αρρώστιααααα! :-)
Όπως μπορείς να δεις εδώ το πρώτο επεισόδιο του 3oυ season είναι σε 8 και σήμερα... Εδώ αύριο δείχνει το τελευταίο επεισόδιο του 2ου κύκλου και ελπίζω να ξεκινήσουν σύντομα τον 3ο. Αλλά ας είναι καλά το internet ;-)
Cuentos nat, και μόνο που φαντάστηκα την εικόνα σου, εγώ το ταξίδι μου το έκανα. :-) Είναι εύκολο να φτιαχτεί μία τέτοια φωτογραφία... αλλά τα καλύτερα ταξίδια είναι τα αληθινά. Καλώς ήρθες.
Μετανάστη, εγώ είδα όλον τον πρώτο κύκλο μέσα σε 3 βράδια, στο σπίτι μίας φίλης που με φιλοξενούσε. Η οποία ήταν πολύ καλή, δεν με έβρισε ούτε μία φορά. Τελικώς, ένα πράγμα έχω να πω: λοστ φρικς εντ πράουντ οβ ιτ (καμμιά άκρη στην Αμερική δεν έχουμε, ε;...) :-P
To πέταγμα στα ύψη, όπου τίποτα κακό και άσχημα δεν σε αγγίζει.
Απλά η ελευθερία...
Hey little bird, fly away home
Your house is on fire, your children are alone...
Αυτό μου ήρθε στο μυαλό βλέποντας την φωτογραφία, Tom Waits για όλες τις ώρες και τις στιγμές.
Δημήτρη, ελευθερία, γαλάζιος ουρανός και βαθιά ανάσα. Όντως, πολύ απλά τα πράγματα... :-)
I'm in the corner on the pouring rain Χουανιτάκι. Αλλά το κόλπο είναι να κοιτάμε πάντα ψηλά.
[Τί μού 'κανες τώρα, πάω να φτιάξω playlist επί τόπου. :-P]
Post a Comment
<< Home