No need to run...
...and hide...
...it's a wonderful, wonderful life.
;-)
posted by mindstripper @ 2/01/2006 12:27:00 am
Wednesday, February 01, 2006
...it's a wonderful, wonderful life.
;-)
14 Comments:
Και το ταξίδι ξεκινά...
... Τέχνη, λοιπόν, παιδιά, δεν είναι μόνο να μιλάς και να εκφράζεσαι, ενώ παράλληλα επικοινωνείς με το "κοινό σου". Τέχνη είναι να φτιάχνεις από την καθημερινότητα ένα απολαυστικό ερέθισμα. Όποτε μπορέσετε επισκεφτείτε την ιστοσελίδα http://mindstripper.blogspot.com.
Αυτά για σήμερα. Στο επόμενο μάθημα θα μιλήσουμε για...
Μ αρέσει ο ηλεκτρικός. Κι οι ιστορίες του. Σκέφτομαι πως θα του άξιζε ένα ευλογ σαν το "ταξι".
Κάποτε, φέρνει αγαπημένους και μου μοιάζει το πιο υπέροχο μέσο του κόσμου.
(Μαίανδρε, το ερέθισμα δεν είναι κοινωνία;)
"Απόψε το τραγούδι θα 'ναι σαν προσευχή
θα είναι ελαιώνας σε ξεχασμένη γη
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά."
(μη φωναζεις...copy paste εκανα.)
Εξακολουθώ να πηγαίνω
με το ίδιο τρένο
και στη δύση του κάθε αιώνα
σηκώνω το βλέμμα μου
εκεί που βγαίνεις Εσύ
πέρα από το τζάμι
ένα σύμπαν από σύννεφα
εκεί μέσα Σε βλέπω...
Σε βλέπω...
τη διαδοχή των μορφών Σου
καθώς το τρένο τρέχει και όλα
τρέχουν στο ρυθμό Σου.
επιβιβαστείτε... καλό μήνα, κοπελιά.
Hlektrikos... Athina... Stereo Nova... Kalo mina!
Παιδιά, κάθομαι και χαζεύω τα σχόλιά σας και μου φαίνονται τόσο ωραία που νομίζω ότι αν μιλήσω θα χαλάσω τον ειρμό σας. Δυνατά για έναν καλό μήνα! :-)
Αφιερωμένο.
There’s a storm outside, and the gap between crack and thunder
Crack and thunder, is closing in, is closing in
The rain floods gutters, and makes a great sound on the concrete
On a flat roof, there’s a boy leaning against the wall of rain
Aerial held high, calling "come on thunder, come on thunder"
Sometimes, when I look deep in your eyes, I swear I can see your soul...
It’s a monsoon, and the rain lifts lids off cars
Spinning buses like toys, stripping them to chrome
Across the bay, the waves are turning into something else
Picking up fishing boats and spewing them on the shore
The boy is hit, lit up against the sky, like a sign, like a neon sign
And he crumples, drops into the gutter, legs twitching
The flood swells his clothes and delivers him on, delivers him on
Sometimes, when I look deep in your eyes, I swear I can see your soul...
There’s four new colors in the rainbow
An old man’s taking polaroids
But all he captures is endless rain, endless rain
He says listen, takes my head and puts my ear to his
And I swear I can hear the sea
Somtimes, when I look in your eyes I can see your soul
I can reach your soul
Sometimes
-James-
να κάθεσαι στις απέναντι αποβάθρες με την Π, και να περιμένετε το τρένο, εσύ για καλλιθέα, εκείνη για πατήσια...
να γυρνάς από Καλύμνο που έχετε περάσει υπέροχα, να παίρνετε το τρένο (με την Π), και όταν χωρίζετε στην καλλιθέα να ανταλλάσετε όρκους αγάπης και να είναι η τελευταία φορά που βρεθήκατε...
it`s a wonderful, wonderful life...
...είναι η πρόστιχη, είναι!
Kαταπληκτικές φωτογραφίες.
Mind … Βάλε κανένα αεροπλανάκι ... με τον ηλεκτρικό θα αλλάξουμε...
ΥΓ. Πολύ καλές φώτος. Η Αθήνα που και που πρέπει να γίνεται τέχνη.
Σκαφιδά, βάλε διπλή δόση τσίπουρο. :-)
Αρμυρίκι, τό 'χει πει κι ο Louis άλλωστε.
Old Boy, ευχαριστώ (πολύ φοβούμαι κι ότι πλησιάζει ο καιρός να φάω το καπέλο μου, ε;...)
Κέρβερε, χμ... καλή ιδέα το αεροπλάνο (αλλά πρέπει να πάρω καλύτερη φωτογραφική γμτ). Thank you, καλό σου ταξίδι!
Τα τρένα της νύχτας και τα ταξίδια τους!...
Post a Comment
<< Home