VR
Virtual Reality.Εικονική Πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα της εικόνας η οποία δεν είναι αληθινή.
Μα πόσο αληθινή ή ψεύτικη μπορεί να είναι μία εικόνα;
Υποθέτω πως σαφώς θα πρέπει να είναι αντικειμενικώς μη πραγματική για να αποδοθεί σωστά ο παραπάνω όρος. Αλλά εγώ θα το πάω πάλι στο υποκειμενικό, επειδή έτσι κι αλλιώς αυτό το ρημάδι μας εξουσιάζει, και ή μας παιδεύει, ή το παιδεύουμε μια ζωή ολόκληρη.
Σήμερα δεν πήγα στη δουλειά. Φιλοξενώ δύο φίλες από χτες και όλη την ημέρα γυρίζαμε στο κέντρο της Αθήνας. Πειραιάς για αρχή, μετά Θησείο, Μοναστηράκι, Σύνταγμα, Ομόνοια. Αγοράσαμε CD, βιβλία, ρούχα, κοκκαλάκια για τα μαλλιά, κάλτσες... Ήπιαμε καφέ, φάγαμε τυρόπιτες, ξαναήπιαμε καφέ, φάγαμε μεσημεριανό... Πρωί ήταν, μετά μεσημέριασε κι έπειτα η πόλη έβαλε αμφίεση νυχτερινή... Κοίταζα όλους τους ανθρώπους γύρω, τον ήλιο που άλλαζε τα χρώματα των ματιών και των πολυκατοικιών, τα αυτοκίνητα που κόρναραν και έτρεχαν στην Πανεπιστημίου... και σκεφτόμουν τη δουλειά και τους τέσσερις τοίχους της, τα neon φώτα και τον ήχο του τηλεφώνου, το γύρισμα του κλειδιού στην πόρτα του σπιτιού μου στις οκτώ και εννιά η ώρα το βράδυ...
Κι αναρωτιόμουν πόσο εικονική είναι η δική μου πραγματικότητα; Και τελικώς, ποιά ακριβώς πραγματικότητα είναι αυτή;
Η φωτογραφία δεν είναι πειραγμένη. Είναι η στιγμιαία σύλληψη μίας πραγματικότητας και η προβολή αυτής σε έναν καθρέφτη. Ο καθρέφτης είναι μεν λίγο παραμορφωτικός αλλά αν το προσέξεις καλά, μόνο στην επάνω δεξιά γωνία του.
"Mα εμένα δεν με ακουμπάει", σκέφτεται η μπαλαρίνα και συνεχίζει να χορεύει.
To virtual δεν υφίσταται σε τούτη την περίπτωση, παρά μόνο στο μυαλό του σκηνοθέτη. Κι αν αυτός είναι τύπου Λυντς, τότε όσα και να έχεις δώσει φίλε μου, δεν έχεις σώσει.
Dance little sister,
don't give up the dance...
Και εις άλλα με υγεία.
Πού να ήταν ΣΚ και να έφευγα κι εκτός Αθηνών δηλαδή... :-P
posted by mindstripper @ 11/16/2005 01:35:00 am
15 Comments:
Καλημέρα... τώρα το διάβασα το post σου και έμεινα... Παρόμοιο σχολιασμό έκανα για την πραγματικότητα περίπου την ίδια ώρα, από άλλα ορμώμενος... [αν κι εσύ έισαι πολύ πιο ευγενική μαζί της]
Τα μεγάλα πνεύματα... ή μου λείπει κι εμένα μια εκδρομούλα;
dance me to the end of love
γεια σου βρε μπλογκοφιλενάδα!!! Πολλά φιλιά
Dancing in the moonlight
Everybodys feeling warm and bright
:)
Αχ, γλυκιά μου, βγήκες απο το κουτάκι και αποσυντονίστηκες.
Εγώ δεν σκάω ούτε βλέφαρο απο το δικό μου κουτάκι γιατί σοκάρομαι. Υπάρχει ζωή εκει πιο έξω!
Λίγο ακόμα και το Μatrix, δεν θα είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας.
This comment has been removed by a blog administrator.
Το πρόβλημα είναι πως περνούν οι επόμενες μέρες όταν έχεις νιώσει έτσι την προηγούμενη...
Αλλά εγώ κόλλησα και κάπου αλλού...Τυρόπιτες, ε;;;
Αχχχχ.....
:-)
Στόκε, τί τραβάνε κι αυτές τελικά, ε; :-P
Με 24 ώρες καθυστέρηση, καληνύχτα my friend...
Eryx-t, την πραγματικότητα πολλοί εμίσησαν, την εκδρομή ουδείς (αλλά πιο πολύ μου άρεσε η άλλη σου η εξήγηση) ;-) Παραήμουν λες ευγενική, ε;... χμ... το σημειώνω. :-)
(με ρέγουλα τις ασπιρίνες)
Πολύβιε, Snowflake, με τα σχόλιά σας ξέχασα τελικώς αν, και πού, ήθελα να καταλήξω. Φιλιά και στους δυο για τα χαμόγελά σας. ;-)
Μπλογκαρισμένη, σε σένα πιο πολλά φιλιά (αδυναμία μου η φιλενάς και για σένα που τυχόν ρωτήσεις, όχι, αυτή η αδυναμία δεν έχει καμμία σχέση με την προτελευταία φωτογραφία που πόσταρε στο μπλογκ της). ;-)))
Καλτσόβρακε, έχεις απόλυτο δίκιο. Μα απόλυτο όμως! Tην επόμενη φορά που θα ξανα-εκτεθώ στο φως της ημέρας για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, θα βγάλω σταδιακά τις γάζες από τα μάτια και δεν θα αγνοήσω τις εντολές του γιατρού (γυαλιά ηλίου my ass...)
Πάντως, αν είχαμε κι εκείνο το βύσμα στο σβέρκο καλά θά 'τανε...
Αχ μωρέ μετανάστη, συγνώμη ρε γμτ. Αφού είδα το σχόλιό σου και δαγκώθηκα. :-S Μετά όμως είδα το ποστ σου περί μουσικής και συγχύστηκα. :P Οπότε είμαστε πάτσι. Πάω να φάω μία τυρόπιτα τώρα (για να μάθεις).
είδες τι κάνει μια ωραία βόλτα, ψώνια, φίλες, καφέδες, τυρόπιτες, ήλιος; και δεν είναι καν ΣΚ... ;)
This comment has been removed by a blog administrator.
Ειναι παντα απολαυση να διαβαζω κειμενο σου.
Να εισαι καλα στην οικονική και μη πραγματικότητά σου :-)
ich werde zum Elch!!! (γερμανικό βρυσιδι στον ευατο μου:-() εικονική εννοώ...
Εγώ πάλι είχα την εντύπωση, ότι έστειλα σχόλιο χθες, αλλά δεν είμαι και πολύ σίγουρος! Κάθε δουλειά, γραφείο κλπ έχει παραθύρι mindstripper. Ωραία να ζεις μια μέρα όπως όλες, σα να είσαι επισκέπτης στην ζωή σου ε?!...
Ως γνωστόν, η πραγματικότητα υπάρχει και χωρίς εμάς...
φιλιά από την παγωμένη Αγγλία :)
Spirit, έτσι ακριβώς. Απλά είναι τα πράγματα, πού και πού, ωραίο είναι να τα θυμόμαστε. ;-)
ViSta, εικονική ή οικονική, παραμορφωμένη ή μη, η πραγματικότητα όπως λέει και η Μαρκησία υπάρχει και χωρίς εμάς. ;-) Φιλιά, να είσαι καλά. :-)
Angelito, λες να έχει κάνει κάποιο κολπάκι ο blogger; Eγώ δεν είδα κάτι πάντως (κάτσε να το αναφέρω, γιατί διαφορετικά μπορεί να έχουμε αντίποινα με Slayer). :-P
Επισκέπτρια στην ίδια μου τη ζωή, ε;
Ήρθα σαν ξένος στη ζωή και ξαναφεύγω ξένος...
(ξέρω, το παράκανα, σταματάω)
Μαρκησία, πώς το είπε ο καλιτέχνης; To διάλειμμα κρατάει δυο ζωές. Εγώ λέω να κράταγε κι εφτά κι οχτώ. Το διάλειμμα μόνο. Εσύ να ευχαριστηθείς το δικό σου πάρα πάρα -μα πάρα- πολύ! Πολλά φιλιά και ppbdhug από το word verification του blogger! :)
(σαν να μύρισα Αγγλικό χειμώνα για μια στιγμούλα)
Post a Comment
<< Home