Ε, να σου πω...
Μη φεύγεις.Μη με φοβάσαι.
Δεν θα πειράξω εσένα.
Άλλωστε τί να μου κάνει το λιγοστό δηλητήριό σου;
Δε με πιάνει.
Δεν φτάνει ούτε καν για να αμυνθείς, αν εγώ αποφασίσω να σε εξοντώσω.
Αλλά εγώ δεν θα σου κάνω κακό.
Όχι σε σένα προσωπικά δηλαδή.
Να... μόνο τον ιστό σου θα καταστρέψω...
Μου χαλάει τη μόστρα εδώ...
Μπορείς να πας αλλού να τον ξαναφτιάξεις.
Συνηθισμένη είσαι έτσι κι αλιώς.
posted by mindstripper @ 11/11/2005 04:45:00 pm
18 Comments:
Αχ! Πάλι το ξαράχνιασμα πίσω από το κουρτινόξυλο θυμήθηκα...Καλησπέρες!
Καλησπέρα Angelito. Είδες; Αντί να τραγουδάω όπως μου είπες "Que paso por la Calle? No Passaran...", άρχισα το ξαράχνιασμα η καλή σου (έτσι ξεδίνω εγώ). ;-)))
Άσε το ξαράχνιασμα και πήγαινε να σκίσεις στις εξετάσεις σήμερα!
Καλή Επιτυχία!
σωστά, έχεις εξετάσεις και πάλι. να τους εξοντώσεις !
Εμένα πάντως η αράχνη μου θύμισε την ταινία - πάντα καταπληκτικός ο William Hurt (το ίδιο κι ο μακαρίτης ο Julia..). Γενικώς από τις αγαπημένες ταινίες!
Για εξετάσεις είδα, οπότε καλή επιτυχία!
Με συγκινείτε που με σκέφτεστε ρε παιδιά...
Η αλήθεια Πολύβιε είναι ότι από το άγχος μου παρά λίγο να εξοντώσω την κιθάρα, αλλά τέλος πάντων... :-P
Juanita, τώωωρα, πάει το ξεράχνιασμα! Aπό την υπερένταση μετά τις εξετάσεις γύρισα σπίτι, έβαλα πλυντήριο, μαγείρεψα, έριξα μία ηλεκτρική σκούπα, πήρα όλα τα χαλιά με ταινία και μετά έκατσα και "χτύπησα" μία κόκκινη μακαρονάδα άλλο πράγμα (περιττό να σου πω ότι τώρα έχω παραλύσει).
Snowflake, να είσαι καλά εσύ και τα όμορφα τραγούδια που μας θυμίζεις κάθε τόσο! :-) Ο William Hurt είναι από τους αγαπημένους μου. Για τον Julia δεν μπορώ -ποτέ δεν μπορούσα- να πω τίποτα. Γιατί πολύ απλά, δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω τις ερμηνείες και την φυσιογνωμία αυτού του ανθρώπου... Είναι για μένα προσωπικά, μαζί με λιγοστούς άλλους, στο υψηλότατο βάθρο των πολυαγαπημένων μου ηθοποιών.
Α, ναι, παρά λίγο να το ξεχάσω. :-P
Πέρασα!
Είμαι πλέον μαθήτρια δευτέρας κατωτέρας, λέει. :-)))
Μην με ρωτήσετε τί σημαίνει αυτό, εγώ απλά κιθάρα προσπαθώ να μάθω.
Σας ευχαριστώ όλους, από τα βάθη της καρδιάς μου, για άλλη μία φορά. Φτωχό μου φαίνεται ένα μόνο "ευχαριστώ", και γι αυτό σας το λέω συνέχεια.
Να είστε όλοι καλά.
Μπράβο ρε αδελφούλα!!!!!!! YOU FUCKIN DID IT!!!!!!!!!!! (Πιπτόντως, μήπως έπαιξες τελικά Guns n' Roses???!!)
Δηλαδή τώρα παίζει να φάω κουλούρι και να ακούω και κιθάρα μαζί;
Συγχαρητήρια!
Μπράβο σου!
Όχι ότι έχουν μεγάλη σημασία αυτού του είδους οι κατατάξεις όταν ευχαριστιέσαι αυτό που κάνεις, αλλά άπαξ και μπεις στο σύστημα - όπως και να το κάνουμε- είναι μια επιβεβαίωση, μια επιβράβευση!
Και στην Ανωτέρα λοιπόν!
Την επόμενη φορά που θα δώσεις εξετάσεις, θα το οργανώσουμε καλύτερα ώστε να έχεις blogοεξέδρα!
συγχαρητήρια πολλά, να είσαι καλά και σ 'ανώτερα.
Νανάκο μου, όταν τους είπα για Guns 'n Roses, αυτοί κάτι μου είπαν για μία Πόλη του Παραδείσου, λέει. Εγώ εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα την πόρτα του Παραδείσου (αυτή που κάποιος φύ-υυυ-τε-ψέ-εεε δυο χοοό-ρτααα). Κι έτσι μου είπανε να αφήσω τους Guns 'n' Roses και την επόμενη φορά, λέει, να πάω φαγωμένη στις εξετάσεις (έσκισε πάλι το σόι μας).
Μαίανδρε, πας γυρεύοντας να σου κάτσει βαρύ το κουλούρι, στο λέω. :-P Άντε, άντε, πότε με το καλό έρχεσαι;
Juanita, Ανωτέρα, Κατωτέρα, κατάταξη, εξετάσεις, συναυλίες!... Γι αυτό κάνουν 15 χρόνια να τελειώσουν οι άνθρωποι. Είναι όντως μία επιβεβαίωση πάντως. Δεκτή η μπλογκο-εξέδρα, αλλά θα πρέπει οπωσδήποτε να επιβληθεί σωματικός έλεγχος (για γιαούρτια, ντομάτες, καρότα, κουτάκια μπύρας, πυρέξ κτλ). :-P
Eυχαριστώ βρε Μαριώ. Και σένα, καλή πρόοδο στα καμάρια σου. :-)
είμαι σίγουρος ότι τους κατατρόπωσες ;)
Σαν τα ποντίκια στη φάκα Πνεύμα. :-P
...καταρχήν, εκατό εκατομμύρια συγχαρη-τύρια (regato) για την επιτυχία στην κιθάρα... ήμουν σίγουρος ότι θα σκίσεις... (μα μερικά κορίτσια τα έχουν όλα - δεν είναι μόνο που είναι κουκλάρες, έχουν και τα φοβερά ταλέντα...τα νεύρα μου...) μπε μπεεε
δεύτερον καλή βδομάδα...
και τρίτον: μία αράχνη στο σπίτι είναι φοβερό γούρι. την επόμενη που θα βρεις μην την πειράξεις...
φι λι
μπε μπεε
Συγχαρητήρια! Μπράβο κουκλάρα, και εις ανώτερα!
(... γράφω αφού κατάφερα να ξεπεράσω τις ανατριχίλες που μου προκαλούν όλα τα κατα τ' άλλα συμπαθή (...) τέτοια ζωάκια (??!)
Το λοιπόν Πρόβατε...
Πρώτον: φχαριστώ, φχαριστώ - μιαμ-μιαμ... (αλλά άσχετα μ' αυτό, άι γουιλ κιλ γιου κακοκοίρη μου).
Δεύτερον: καλή εβδομάδα του γιου του. :-)
Και τρίτον: ήτο μεταφορικό το ποστ και το έγραψα λίγο συνθηματικά - ο εαυτός μου είναι πολύ ιδιότροπο κοινό... Φιλιά πολλά (άι γουιλ κιλ γιου πάραυτα)!
Neraida, thank you! :-)
(άμα είναι μικρούλια, όλα συμπαθή είναι, σε νοιώθω απόλυτα) :-P
... γουατ χαβ άι νταν το ντεζερβ δισ; (γιατί θες να με σκοτώσεις:;)
γιατί γιατί γιατί;
mpe mpeee
(Αφού στο έχω ξαναπεί. Ξέρεις πόσο κοστίζει μία φλοκάτη στις μέρες μας;) :-PPP
Post a Comment
<< Home