@Gmail
@Our magic bus
@Twitter

Previous Posts

Thursday, March 12, 2009

Ένα παιδί, ο θάνατος

Έχω πάθει ένα σοκ με τον έφηβο που μπήκε στην παλιά του τάξη και άρχισε να εκτελεί παιδιά στο διάβα του. Να τα εκτελεί σημαδεύοντάς τα στο κεφάλι, να αδειάζει τη Μπερέττα του πατέρα του, ύστερα να την γεμίζει πάλι, έπειτα να ανοίγει ξανά την πόρτα από την τάξη του ρωτώντας "Δεν έχετε πεθάνει όλοι ακόμα;"

Από χθες όποτε πετάγεται μία καινούργια είδηση για την υπόθεση στο iGoogle, τρέχω να διαβάσω το κάθε τί, προσπαθώ κι εγώ μαζί με χιλιάδες άλλους ανθρώπους να καταλάβω το γιατί. Εικόνα δεν έχω δει ούτε μία, μόνο διάβασα εξ' αρχής όλες τις περιγραφές, ένιωσα μαζί με τον παραλογισμό και το σοκ να φουντώνει ένα μίσος μέσα μου, ένα μίσος που μεγάλωνε φορά με τη φορά, όσο συνέχιζα να διαβάζω κι άλλες, αναλυτικότερες περιγραφές για τον ανήλικο εκτελεστή παιδιών.

Μόλις λίγη ώρα πριν έκανε την εμφάνισή του στους Times Online ένα νέο βίντεο. Η αγγελική σχεδόν φάτσα του δολοφόνου συνοδευόταν από τη λεζάντα "The moment the German gunman dies". Για δευτερόλεπτα έκατσα ακίνητη σκεπτόμενη να κάνω κλικ στην εικόνα, να δω τη στιγμή που το κάθαρμα αυτό πήρε την ίδια του τη ζωή όταν είδε ότι είχε περικυκλωθεί από την αστυνομία.

Ύστερα κατάλαβα για άλλη μία φορά πόσο εύκολο είναι να απορροφηθώ μέσα σε μία στιγμή από όλα αυτά που τρέμω και παρατηρώ γύρω μου καθημερινά. Πανικοβλήθηκα σχεδόν όταν κατάλαβα ότι η βία είχε πλήρη έλεγχο των σκέψεων μου. Έμεινα εκεί να κοιτάζω το πρόσωπο του δολοφόνου για ώρα πολλή, μέχρι που στο τέλος, αυτό που στράγγιξε μέσα μου ήτανε μονάχα λύπη, μόνο θλίψη απερίγραπτη. Ύστερα έφυγα από τη σελίδα των Times.

Άραγε να γύρισε και να πυροβόλησε στο κεφάλι και τη μικρή που καθόταν στο ίδιο το θρανίο που καθόταν κι εκείνος παιδάκι 3-4 χρόνια πριν;

posted by mindstripper @ 3/12/2009 03:27:00 pm

10 Comments:

Blogger Filotas said...

Η πρόθεση για φόνους υπήρχε πάντα στους ανθρώπους midnstripper, ποτέ πριν όμως δεν ήταν τόσο έυκολο για τον επίδοξο φονιά να βρει το όπλο για την αποτρόπαια πράξη του...
Κι αντί να αναρωτηθούν για τα όπλα μέσα στην καθημερινότητα, οι γερμανοί αστυνομικοί πρότειναν να προσληφθούν φύλακες στα σχολεία...Σα να μην μπορεί ένας αποφασιμένος ένοπλος να σκοτώσει κι έναν φύλακα μαζί με τα υπόλοιπα θύματα του...Δυστυχώς:(

3/12/2009 08:20:00 pm  
Blogger Juanita La Quejica said...

Angelito, χαθήκαμε! Σου στέλνω φιλί. Μεγάλη κουβέντα αυτή που ανοίγετε... όπου υπάρχουν επίσημα και ελεύθερα τα όπλα, θα συμβαίνουν τέτοια τραγικά περιστατικά.
Η αδερφή μιας γνωστής μου έχασε το παιδί της πριν λίγο καιρό στην Αμερική, αυτοκτόνησε με όπλο. Δεν μας αποκάλυψαν την αλήθεια οι δικοί της, ασαφώς είπαν κάτι για αυτοκινητιστικό. Οταν συνάντησα αυτήν την μάνα στην Αθήνα, επειδή οι σχέσεις μας δεν είναι στενές, δεν τόλμησα να αναφερθώ στο περιστατικό και να συλλυπηθώ, τότε ακόμα δεν γνώριζα και την αλήθεια. Ηρθε κάποια στιγμή η κουβέντα στα όπλα, πάλι κάτι είχε γίνει εκείνες τις ημέρες. ΜΟυ έκανε εντύπωση το πως αντέδρασε. Εγινε έξαλλη, ένοιωσε ότι κατηγορούσαμε την χώρα της επειδή εκεί επιτρέπεται η οπλοκατοχή και μετέτρεψε την συνάντηση σε ριγνκ, μας χάλασε όλων το κέφι και την βραδυά με την επιθετικότητα και την αγένειά της. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί το πήρε τόσο προσωπικά. Μετά, όταν κάποιος μου αποκάλυψε το ότι το παιδί της αυτοπυροβολήθηκε, κατάλαβα το μένος της. Δεν κατάλαβα όμως πώς δεν έβαλε μυαλό, μέσα από αυτήν την προσωπική τραγωδία. Και πώς εξακολουθεί με νύχια και με δόντια να προσπαθεί να πείσει για το ορθόν του να έχεις ένα όπλο στο σπίτι σου, ένα όπλο που σκότωσε το ίδιο της το παιδί.

3/12/2009 09:12:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Angelito, μπορεί η πρόθεση για φόνο να υπήρχε πάντα στους ανθρώπους, αλλά δεν ξέρω αν η κατάθλιψη ήτανε τόσο διαδεδομένη σε μικρές ηλικίες - αν η κατάθλιψη ήτανε γενικά τόσο διαδεδομένη, τελεία. Όχι ότι διαφωνώ μ' αυτό που λες, αλλά κατά τη γνώμη μου ακόμα και η απαγόρευση όπλων είναι μέτρο που καταπολεμά το αποτέλεσμα και όχι την αιτία. Υπάρχει πληθώρα ερεθισμάτων στη ζωή μας και στα σπίτια μας που εξοικειώνει τον άνθρωπο με εικόνες θανάτου και βίας με έναν τρόπο που εγώ προσωπικά βρίσκω τρομαχτικό.

Να πω πάλι για την πλειοψηφία του τύπου και την τηλεόραση; Το να βλέπεις έναν άνθρωπο να ξεκοιλιάζεται με τα ρεαλιστικότερα εφέ έχει γίνει πιο κοινότυπο κι από hard-core πορνό. Οι live μεταδόσεις φονικών είναι ανάρπαστες. Δεν υπάρχει διαφορά σε ένα αληθινό και σε ένα ψεύτικο φονικό μέσα από το γυαλί - ίσα ίσα που το ψεύτικο είναι σκηνοθετημένο με τρόπο πολύ πιο ενδιαφέρων. Υπάρχουνε παντού ψεύτικα είδωλα, υπάρχει δίψα για εύκολο χρήμα και ζωή, το American Dream είναι πια Unisex και φοριέται παντού - η απογοήτευση και η αποτυχία στην επιδίωξή του είναι η μόνη αλήθεια, και τέτοια αλήθεια είναι δυσκολοχώνευτη γιατί δεν παίρνει μέρος πίσω από το γυαλί αλλά μπροστά απ' αυτό. Γι αυτό και ο αριθμός των ανθρώπων που δεν μπορούν να χειριστούν κάτι τέτοιο μεγαλώνει και μεγαλώνει.

Κι έτσι όπως όλοι τρέχουμε να προλάβουμε να πάρουμε δάνεια, να βγάλουμε λεφτά, να αγοράσουμε σπίτια και να δουλεύουμε σαν τα σκυλιά, με τα παιδιά ποιός ασχολείται στ' αλήθεια άλλος εκτός από την τηλεόραση;

Δεν ξέρω, δεν ξέρω τίποτα ρε γαμώτο.

Juanita, η αδερφή της γνωστής σου δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι κατά έναν έμμεσο τρόπο φταίει η ίδια και η οικογένειά της για το θάνατο του γιου της - γιατί με το να συμφωνήσει με αυτό που λες, αυτό θα έκανε. Το ξέρω ότι μπορεί αυτό να σου ακούγεται παράλογο αλλά το ανθρώπινο μυαλό έχει περίεργους τρόπους να χειρίζεται απώλειες ασύλληπτες όπως το χαμό του ίδιου σου του παιδιού. Δεν την δικαιολογώ, απλά την καταλαβαίνω με έναν τρόπο που αν μπορούσα, θα ήθελα να μην είμαι σε θέση να το κάνω κιόλας.

Από κει και πέρα, θέλω να πω ότι ειλικρινά έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν διάβασα το δημοσίευμα που μπορείτε να δείτε εδώ, σχετικά με την πρόληψη κινδύνου και τα μέτρα που έλαβε το σχολείο όταν αυτός έγινε αντιληπτός. Από τα μεγάφωνα του σχολείου υπήρξε μία συνθηματική ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία οι καθηγητές έπρεπε να κλειδώσουν τις πόρτες των τάξεων και να κρατήσουν τα παιδιά συγκεντρωμένα μέσα, καθισμένα στο πάτωμα. Με αυτόν τον τρόπο σώθηκαν ποιός ξέρει πόσα παιδιά ακόμα από τον έφηβο εκτελεστή.

Εμείς εδώ, τόσα χρόνια μετά, το μόνο που έχουμε καταφέρει είναι να μην ποδοπατάμε ο ένας τον άλλον στην περίπτωση επείγουσας εκκένωσης κτιρίων λόγω σεισμού.

3/13/2009 10:56:00 am  
Blogger lakis said...

Η οπλοκατοχή και ο μιμητισμός έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα στη σύγχρονη κοινωνία. Κι ενώ αυτά τα θλιβερά γεγονότα παλιά συνέβαιναν μόνο στις ΗΠΑ άρχισαν να παρατηρούνται όλο και πιο συχνά στην Ευρώπη, όλο και πιο κοντά μας. Θα έλεγα ότι θα έπρεπε να ληφθούν άμεσα μέτρα. Αλλά ποιος θα τα πάρει; Οι άβουλες κυβερνήσεις, που είναι υποχείρια επιχειρηματικών και άλλων συμφερόντων; Θλίψη. Απλά, θλίψη...

3/13/2009 11:04:00 am  
Blogger BLUEPRINTS said...

όσο αδιαφορούμε για την ουσία κι ασχολούμαστε με τη βιτρίνα και τους δείκτες τα φαινόμενα βίας θα αυξάνονται, η αφαίρεση ζωής & περιουσίας θα αναφέρεται σε λίγο ως τελευταίο θέμα των δελτίων ενημέρωσης (ίσως πριν το χρηματιστήριο...)

3/14/2009 11:35:00 am  
Blogger Filotas said...

Το σχόλιο μου mindstripper έγινε με αφορμή την πρόταση για περισσότερη αστυνόμευση, ως άμεση απάντηση σε αντίστοιχο μελλοντικό κίδυνο. Επ΄ αυτού θαρρώ ότι η απαγόρευση της οπλοκατοχής είναι το πλέον αναγκαίο μέτρο.
Συμφωνώ σε όσα αναφέρεις, τα οποία για να ανατιμετωπιστούν μάλλον πρέπει να ανοίξουμε την κουβέντα για μια άλλη κοινωνία...Αυτή είναι η αιτία θαρρώ...
Juanita μια αγκαλιά κι απο εμένα!:)

3/15/2009 03:28:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Λάκη, η παγκοσμιοποίηση απλώνεται σε όλα τα επίπεδα με το πέρασμα του χρόνου. Και σε όλες τις γωνιές, ακόμα και στις πιο μικρές. Καλό βράδυ.

Blueprints, που ξέρεις, μπορεί και η εκφώνηση των ειδήσεων να γίνεται κι από την Πετρούλα. Τα φιλιά μου.

Angelito, μακάρι να γινόταν πράξη αυτό που λες, δε διαφωνώ καθόλου. Αλλά αυτά τα χέρια που κατασκευάζουνε όπλα (και όχι μόνο) είναι τα ίδια που βάζουνε φαγητό και στα πιάτα κυβερνήσεων. Σήμερα άκουσα ότι στη Μεγάλη Βρεττανία, όπου ο αλκοολισμός θερίζει, θα αυξηθεί για άλλη μία φορά η τιμή στο μπουκάλι. Λες κι αυτό θα αποτελέσει λύση. Κοροϊδίες. Μία είναι η δική μου κοινωνία εμένα. Έτσι, για να κοιμάμαι πιο ήσυχη τα βράδυα. Φιλιά.

3/16/2009 12:09:00 am  
Blogger The Motorcycle boy said...

Είπα να περάσω να σου πω ένα γεια και έπεσα πάνω σε παλιούς γνωστούς (φιλιά σε όλους) και σε θεματάρα, φιλενάδα!

Λοιπόν, μια χαρά τα λες στα σχόλια -επιστημονικά το έχει εξηγήσει ο Τσάντλερ στα "Φιλαράκια". Κάποτε σπάσανε ένα τσοντοκάναλο με τον Τζόι και κάθισαν μέσα στο σπίτι για ένα Σ/Κ βλέποντας ΜΟΝΟ τσόντες. Τη Δευτέρα βγήκε ο τύπος έξω για να ψωνίσει και γύρισε σοκαρισμένος γιατί τελικά, η ταμίας του σουπερμάρκετ όταν τη ρώτησε "τι χρωστάω" δεν του ζήτησε να τα βρουν πριβέ και η κοπέλα στα μαναβικά δεν κρατούσε τις μπανάνες γεμάτη υπονοούμενα! Κατανοητό;

Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει πλέον ΚΑΜΙΑ έμφυτη τάση στον άνθρωπο, υπάρχουν μόνο επίκτητα, κοινωνικά, χαρακτηριστικά. Γιατί σκοτώνουν ανθρώπους στην πλάκα; Γιατί θερίζει η κατάθλιψη; Επειδή δεν υπάρχει καμιά προοπτική για τίποτα. Ποιος θα αναρωτιόταν αν ένας φυλακισμένος τσάκιζε το κεφάλι του στον τοίχο του κελιού του; Δεν θα ήταν εμφανείς οι λόγοι της πράξης του; Το ίδιο κι εδώ.

Περί όπλων -για μένα είναι απλά τα πράγματα. Τα όπλα μπορούν ΜΟΝΟ να σκοτώνουν. Άρα δεν έχουν λόγο ύπαρξης.

Υ.Γ.: Τα μέτρα πρόληψης που συνήθως παίρνονται εκ των υστέρων είναι "να 'χαμε να λέγαμε" δεν σηκώνουν σοβαρή κουβέντα.

3/17/2009 06:26:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Γεια σου βρε Μοτοσακέ κι από δω ξανά. :)

Ξέρεις, ακόμα κάθομαι και ψάχνω δημοσιεύματα γι αυτή την υπόθεση, και ακόμα, με όσες προσπάθειες κι αν έχουνε κάνει να κατατάξουνε το παιδί-δολοφόνο σε ένα συγκεκριμένο γκρουπ/προφίλ ανθρώπων που διαπράτουν τέτοιου είδους εγκλήματα (λες και βγαίνουνε από ένα καζάνι όλοι) δεν έχουν καταφέρει να βρουν ένα πραγματάκι που να τον τοποθετούσε στους έκπτωτους ή τους ανώμαλους ή τους διεστραμμένους. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό είναι που με τρομάζει και με στεναχωρεί πιο πολύ απ' όλα. Με στεναχωρεί γιατί το παιδί αυτό έφυγε παίρνοντας μαζί του τόσες ζωές, χωρίς κανένας να καταλάβει τελικά το γιατί. Βέβαια όταν ο φυλακισμένος όπως λες κι εσύ τσακίζει το κεφάλι του στον τοίχο του κελιού του, δεν δίνει κανείς φράγκο...

Έχεις δίκιο σε όλα.
Φιλιά πολλά ρε συ.

3/18/2009 07:14:00 pm  
Blogger The Motorcycle boy said...

Να κατατάξουν το παιδί; Ωραίοι! Θα το ετικετάρουν και καθάρισαν! Σα να έχει πέσει επιδημία στην περιοχή, να πεθαίνουν οι άνθρωποι σαν κουνούπια κι όταν βρουν το όνομα του ιού να πουν οτι η υπόθεση έληξε!

Εμένα πάντως με στεναχωρούν και οι ζωές των παιδιών που έμειναν πίσω, όχι μόνο εκείνων, αλλά όλων όσων ζουν σ΄αυτό τον γαμημένο κόσμο.

Και θυμάμαι οτι κάποτε λέγανε "καλύτερα ένα φρικτό τέλος παρά μια φρίκη χωρίς τέλος". Δεν θέλω με αυτό να πω κάτι για το συγκεκριμένο περιστατικό -γενικά μιλάω.

Λίγα φιλιά από δω -περισσότερα από κοντά.

3/18/2009 07:41:00 pm  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home