Εικόνες
"Αυτήν την κυρία στο ταμείο έχω χρόνια που τη θυμάμαι εκεί", είπε μία κυρία γύρω στα 55-60 που καθόταν δίπλα μου στην τράπεζα. Κοίταξα την κυρία στο ταμείο, δεν μπορούσα να τη δω, ήτανε σκυμμένη όλη την ώρα πάνω από τα χαρτιά της και χτύπαγε σφραγίδες. Η διπλανή μου διάβαζε για τον Αρναούτογλου, ότι πήγε λέει σε καφεζού. Μια σκελίδα σκόρδο στο σαλόνι του περιοδικού ίσα με το μπόι του. Η μπροστινή μου έβριζε."Μα είναι πράγματα αυτά, ήρθα και το πρωί και πάλι ήτανε γεμάτο, και τώρα πάλι τα ίδια!"
Δύο κυριούλες κάτι λέγανε χαμηλόφωνα για τα χαρτάκια.
"Αυτή ήρθε λίγο πριν."
"Εκείνη έχει πάρει δύο χαρτάκια, την ξέρω, το κάνει συνέχεια"
Τους έβλεπα όλους που κάθονταν στις καρέκλες τους και ήρθε στο μυαλό μου η εφορία που είχα πάει λίγη ώρα πιο πριν. Τριπλή σειρά αναμονής τυλιγμένη σα φίδι σε έναν χώρο 50-60 τετραγωνικά, ο κόσμος ο ένας πάνω στον άλλον, όρθιοι όλοι, φωνή δε σήκωσε κανείς, μόνο ένας μαλάκας ο οποίος εργαζόταν εκεί και ήθελε να ζητήσει τα ρέστα από τον κοσμάκη που πήγε να πληρώσει τα τέλη λέει τελευταία στιγμή. Σύσσωμος ο κόσμος έπεσε να τον φάει. Μαζεύτηκε ο μάγκας πίσω στην τρύπα του, ιδρωμένος και κόκκινος. Είναι πολύ περίεργο πόσο ενωμένοι είναι οι άνθρωποι σε καταστάσεις απελπισίας και πώς, όταν ευημερούν, πάνε να βγάλουν ο ένας το μάτι του άλλου. Ένας κύριος δίπλα μου, την ώρα που έπαιρνα τα ρέστα μου από το ταμείο αστειεύτηκε - μου θύμησε το μπάρμπα μου από την Αμερική.
"Πλήρωσες και για μένα;"
"Δε φτάνουνε, δε φτάνουνε", του απάντησα γελώντας δυνατά.
Η κυρία με το κατακόκκινο κραγιόν που είχε βαμμένα τα μαλλιά της ασπρόξανθα και όση ώρα περιμέναμε μου έλεγε πόσο πολύ φοβόταν το ίντερνετ, με χτύπησε στην πλάτη και με αποκάλεσε "Κυπαρισσάκι μου" - πόσο πολύ μου θύμησε τη γιαγιά μου... Ύστερα κάπου την έχασα στο ξεδίπλωμα της ουράς. Μόλις πήρα το σήμα στα χέρια μου έψαξα μέσα στον κόσμο, της έπιασα το χέρι κι ευχηθήκαμε γελώντας η μία στην άλλη δυνατά χρόνια πολλά και καλή χρονιά.
Στην τράπεζα είδα και τον κύριο Ευριπίδη, ετών 70, λεβεντάνθρωπος, ψηλός, πάντα καλοντυμένος. Με συμπαθεί πολύ ο κύριος Ευριπίδης, όποτε με βλέπει μου σφίγγει το χέρι σαν να θέλει να μου το σπάσει.
"Φεύγω", του λέω.
"Όχι, όχι", μου λέει. "Μη φύγεις. Εγώ δε θέλω να φύγεις", και χαμηλώνοντας τη φωνή του συνέχισε με ύφος πονηρό. "Άκου να δεις, εγώ το ξέρω, θα ανοίξουνε θέσεις στην Πυροσβεστική, γράψε το τηλέφωνό μου, γράψτο σου λέω, να σηκωθείς να πας, δε θα δουλεύεις καθόλου, όλη μέρα θα κάθεσαι και θα κάνεις και τις κοπάνες σου μία στο τόσο."
"Δε μπορώ να κάθομαι κύριε Ευριπίδη, θέλω να δουλεύω και να κάνω και τη δουλειά που μ΄αρέσει."
"Καλά κορίτσι μου, αλλά να ξέρεις, είναι αλλιώς ο Έλληνας. Έχει τσαγανό κι αυτό δεν τό ΄χει άλλος λαός κανένας."
Χαμογέλασα πικρά. Θεώρησα άσκοπο να πω οτιδήποτε. Μόνο κοίταξα πάλι την κυρία που κοπάναγε τις σφραγίδες πίσω από το τζαμάκι της. Δυστυχώς όταν ήρθε η σειρά μου δεν πήγα στο δικό της το ταμείο. Ήθελα να της πω χρόνια πολλά.
posted by mindstripper @ 12/27/2007 04:25:00 pm
10 Comments:
Ούτε εγώ θέλω να φύγεις, κυπαρισσάκι, but if you must...
Οι άλλοι άνθρωποι είναι οι βαρύτερες άγκυρες.
Χρόνια πολλά mindstripper! Κι εγώ χθες το βράδυ θυμήθηκα ότι δεν έχω πληρώσει τα τέλη... α πα πα! Δύσκολο να αφήνεις. Μερικές φορές όμως ένα reboot είναι απαραίτητο και ιδιαίτερα ανανεωτικό. Καλή τύχη εδώ αλλού παντού!
Ασε την κυρια στο ταμειο κι ετοιμασου για τη νεα χρονια! :-))
Υγεια και καλη τυχη σ' ο,τι κι αν κανεις mindstripper!!!!:-*
Φύγεις-δε φύγεις, τώρα που η νέα χρονιά είναι εδώ κι οι ουρανοί ανοίγουνε στις ευχές κι είναι πρόσφορα τ΄αστέρια σε γλυστρήματα, θα ευχηθώ για σένα.
Για κείνη τη βαθειά, εσωτερική χαρά που θέλω να΄χεις και ν' ακτινοβολείς!
Φιλί Γιορτινό!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !
Καλή χρονιά 0 com!
Καπετάνισσα, σ' ευχαριστώ πολύ. Την ευχή σου την έχω βάλει στην κασσετίνα με τα παιχνίδια. Η ξεγνοιασιά τους να σε ντύσει με τα πιο ζωντανά χρώματα για το χρόνο που έρχεται. Φιλιά πολλά κυρία μου.
Αερικό μου, η κυρία στο ταμείο έφυγε, η καινούργια χρονιά ήρθε. Σε φιλώ μικρή, να περνάς ωραία και το 2008 να είναι ηλιόλουστο και καθαρό, χωρίς κανένα σύννεφο στον ορίζοντα (άντε, καλά... έτσι κανα-δυο, για τη συμμετρία...) :-*
Eryx, ε ρε και νά 'ξερες μ' αυτό το reboot τι μου θύμησες!... Ευχαριστώ θερμά και σου εύχομαι πάντα υγεία, καλή καρδιά και πολλά πολλά ταξίδια. :-)
Angelito, κι έτσι τώρα πια εγώ είμαι η πιο Βόρεια. ;-) Καλή χρόνιά φίλε μου.
Αστέρη, χάνοντας τις άγκυρες, τα πανιά παίρνουνε περισσότερο αέρα. Είναι φορές που αυτό με έχει σώσει, είναι κι άλλες που με έχει σημαδέψει. Αλλά ο καπετάνιος στο καράβι είναι ένας. Καλή χρονιά σου μίστερ. Να είσαι καλά.
οπου και να πας εδω θα σαι οσο θα χαμογελας πικρα και δε θα λες τιποτα.
καλη χρονια mindy, με υγεια
Καλή Χρονιά Mind!
Γεμάτη Ελπίδα!
Καλή Χρονιάαααα!
Να χαμογελάς και να κάνεις αυτό που θες και σου αρέσει!
φιλιά (πόσο μακρινά δλδ? να δώσω την κατάλληλη ώθηση, μην ξεμείνουν στο δρόμο) :)
Northy, είτε εκεί, είτε εδώ, φευγάτη ήμουνα και πριν και τώρα. Φιλιά πολλά κι ότι ποθείς να τό ΄χεις ετούτη τη χρονιά.
Καλη χρονιά Χουανίτα μου, γεμάτη νοστιμιές. :-)
Wisdom, καλή χρονιά μικρή μου, κι εσένα σου εύχομαι δημιουργικό και ευτυχισμένο και πολύχρωμο το 2008, από την αρχή μέχρι το τέλος του. Φιλιά πολλά κι απο δω (το επόμενο ποστ απαντάει την ερώτησή σου - τα φιλιά φτάσανε με εξπρές/συστημένο). ;-)
Post a Comment
<< Home