@Gmail
@Our magic bus
@Twitter

Previous Posts

Tuesday, November 20, 2007

My precious

Ο Φρανκ είναι προσωπικό μου μυστικό και μεγάλο μου κόλλημα.

Μένει στις όχθες μίας λίμνης, στο Οντάριο του Καναδά. Έχει ένα πανέμορφο χάσκι το οποίο είναι κουφό, και μία γάτα κατάμαυρη, που είναι σαν φουντωτή κατσιασμένη χνουδόμπαλα. Το μπλογκ του το βρήκα εντελώς τυχαία, αν θυμάμαι καλά χαζεύοντας τα στατιστικά μου πριν από κανένα εξάμηνο. Με το που μπήκα σ' αυτόν τον προσωπικό του χώρο, άρχισα να περιπλανιέμαι από ποστ σε ποστ του, ρουφώντας κυριολεκτικά τις πλούσιες εικόνες του και τις λιτές περιγραφές του. Κάθε φορά που τρυπώνω εκεί, κάνω τουλάχιστον μισή ώρα να βγω, η αναπνοή μου επιβραδύνεται και οι μύες μου χαλαρώνουν.

Διαβάζοντάς τον την πρώτη φορά, θυμήθηκα μία από τις αγαπημένες μου σειρές όταν ήμουν παιδί, τον Grizzly Adams. Άλλωστε, κάπου πήρε το μάτι μου στο μπλογκ του μία κοντινή φωτογραφία του και, στ' αλήθεια, δεν είναι και τόσο διαφορετική η φυσιογνωμία του από εκείνου. Μόνο που ετούτος είναι σάρκα και οστά, ενώ εκείνος ήτανε ένα σήριαλ στην τηλεόραση. Άρχισα να τον κατασκοπεύω, με ανάμικτα συναισθήματα περιέργειας και δέους. Αργότερα προστέθηκαν και πολλά, πολλά χαμόγελα. Κι αυτό γιατί ο Φρανκ ανεβάζει κάθε τόσο φωτογραφίες από τη δύση και την ανατολή του ηλίου, με χρώματα μπλε, γκρί, άσπρα, κίτρινα και κόκκινα της φωτιάς, ιριδισμούς της λίμνης και των κρυστάλλινων νερών της, παχιά στρώματα ομίχλης, ζωντανά κάθε λογής, σχηματισμούς πουλιών, λάφυρα αλιευτικών εξορμήσεων, ακόμα και φωτογραφίες ψημένου ψωμιού και ζουμερού roast beef με ρόδινες πατατούλες στο φούρνο. Οι φωτογραφίες του έχουν τίτλους όπως "Sun set last evening", "Wednesday morning", "The lake today", "6:30 am" και "7:00 am".

Στο μπλογκ του είναι παντού χαραγμένο το πόσο πολύ αγαπάει, εκτός από τη φύση, το κρύο και το χειμώνα. Οι θερμοκρασίες στη λίμνη μπορεί να φτάσουν και τους -40 βαθμούς, το χιόνι στις φωτογραφίες του είναι πάντα παχύ και αφράτο. Ανεβάζει λιτά ποστ για γνωστούς του που πέθαναν, για άλλους που παντρεύτηκαν, για μωρά που ήρθανε στον κόσμο. Βλέπει λύκους και τρέχει να τους φωτογραφίσει, ξεκινάει χαράματα για να βάλει στηρίγματα στις φωλιές που έχουνε χτίσει οι κάστορες στις όχθες της λίμνης, στεναχωριέται λίγο όταν έρχονται οι ζεστές μέρες γιατί ο ουρανός δεν έχει πολλά σύννεφα και "είναι λίγο βαρετός". Ήτανε εποχή άνοιξης όταν μονολογούσε σε ένα του ποστ:

"Η λίμνη φαίνεται μοναχική τώρα που έφυγαν τα πουλιά του χειμώνα."

Καμμιά φορά, όταν αργήσει να ποστάρει, απολογείται για την καθυστέρηση. Συνήθως φταίει η dial-up σύνδεση που κόβεται λόγω του άσχημου καιρού και δεν τον αφήνει να ανεβάσει τις φωτογραφίες του. Ή πάλι, άλλες φορές, έχει πολύ τρέξιμο να συναρμολογεί γεννήτριες και να επιδιορθώνει ηλιακούς θερμοσίφωνες και καλοριφέρ. Και στα λινκς του μπλογκ του έχει μόνο την οικογένειά του και πολύ κοντινούς του ανθρώπους.

Αναφέρεται στη γωνιά της λίμνης όπου κατοικεί ως "my shore", κι όταν η θερμοκρασία χτυπήσει τους 5 βαθμούς Κελσίου τσιτσιδώνεται και τρέχει να γίνει ένα μαζί της. Είναι τρεις-τέσσερις τέτοιες φωτογραφίες του που φωτίζουν, όταν τις κοιτάζω, όλο μου το πρόσωπο. Σαν να έχω μπροστά μου το χαμογελαστό προσωπάκι ενός μωρού παιδιού.

Ο Φρανκ είναι 84 ετών.

Δεν του έχω αφήσει σχόλιο και δεν νομίζω να το κάνω ποτέ. Ο ίδιος εκθέτει τον εαυτό του με έναν τρόπο τόσο απλό, που με βάση αυτά που έχω δει κατ' επανάληψη στο χώρο των μπλογκς, θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω ως αφελή. Εξ' αιτίας αυτού, νοιώθω πως πρέπει να τον προστατέψω. Γι αυτό και δε θέλω να γράψω εδώ τη διεύθυνση του. Επειδή θεωρώ το μπλογκ του αυστηρά προσωπικό.

Θα μου πεις, και πώς μπορεί να ξέρω γω πόσο προσωπικό θεωρεί αυτός το μπλογκ του, και ποιά είμαι γω που αισθάνομαι ότι πρέπει να τον "προστατεύσω", μπορεί και να γουστάρει ο άνθρωπος να δει κίνηση στο τσαρδί του, και τί βλακείες είναι τούτες που σου τσαμπουνάω κιόλας;

Υποθέτω εδώ θα έπρεπε να ρίξω κάποιο επιχείρημα.

Αλλά άμα ρίξω επιχείρημα, μετά θα έρθουν τα αντεπιχειρήματα, οι αναλύσεις, τα νομοθετικά πλαίσια, η ελευθερία έκφρασης και το ίντερνετ ως μέσον ενημέρωσης παύλα δημιουργίας παύλα χάους παύλα κοινωνικού ιντεράκσιον.
Κι εγώ τί θέλω ουσιαστικά;
Θέλω ο Φρανκ να μείνει εκεί, όπως είναι, και να μπορώ να τον διαβάζω και να χαμογελώ μέσα στον δικό του, αλλά και τον δικό μου, χειμώνα.
Εγωιστικό;
Ναι.
Το σίγουρο είναι ότι ο Φρανκ αυτό το μπλογκ το άνοιξε για την πάρτη του.
Επίσης εγωιστικό, γιες;
Είμαι σίγουρη ότι αν ο Φρανκ θελήσει κάτι άλλο, τότε ο ίδιος θα είναι ο πρώτος που θα κάνει κάτι γι αυτό.
Και πες με όπως θες, αλλά για κάποιον ακαθόριστο λόγο, πιστεύω ότι το σύμπαν δεν κινείται γύρω από την άποψη του κάθε μπλόγκερ για τους ομοίους του. Ίσως μόνο για τον εαυτό του.

Κανένα επιχείρημα απολύτως.

posted by mindstripper @ 11/20/2007 04:26:00 pm

2 Comments:

Blogger Me:Moir said...

Δεν νομίζω οτι χρειάζεται να ποστάρεις το url του. Η περιγραφή σου και μόνο κατάφερε να φωτίσει και το δικό μου πρόσωπο (και είμαι σίγουρη και πολλών άλλων) :)

11/21/2007 03:40:00 pm  
Blogger Blogarismenh said...

αχχχχ
αυτά είναι!!
Σωστός ο Φρανκ!
Σωστή και εσύ!
:-)

11/22/2007 12:01:00 pm  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home