@Gmail
@Our magic bus
@Twitter

Previous Posts

Wednesday, May 03, 2006

Mπρέηκ;

Arnie: Gilbert?...
Gilbert: Mmmm?...
Arnie: Are they gonna come soon... 'cause I gotta go back home, you know?
Gilbert: Pretty soon.
Arnie: I want them to come.
[...]
Gilbert: Wanna go home?
Arnie: Nooo... I wanna see 'em!
Gilbert: Okey...
Arnie: They 'll come soon, huh? How many miles till they come Gilbert?
Gilbert: Three million buddy.
Arnie: Three?...
Gilbert: Yup.
Arnie: Okey!

Ο Άρνι είναι η αθωότητα που όταν έρθει η ώρα να χαθεί, θα χαθεί άσπιλη.
Ο Γκίλμπερτ είναι η αξιοπρέπεια των μικρών ανθρώπων. Αυτή που οι ειδήσεις και τα παράθυρα και τα κοράκια των μίντια, θεωρούν ανύπαρκτη μπάι ντιφόλτ.

Μερικές ταινίες είναι τόσο ανθρώπινες, που τελικά δεν ξέρω αν η συγκίνηση που με κατακλύζει εκείνη την ώρα, οφείλεται στα συναισθήματα που μου ξυπνούν οι πρωταγωνιστές ή στην ευγνωμοσύνη που θέλω να εκφράσω προς τους δημιουργούς τους.

Desperation keep us strong
Fridays child is full of soul
With nothing left to lose
There’s everything to go
And now I know what they’re are saying
It’s a terrible beauty we’ve made
So we make our love on wasteland
And through the barricades...

Through the Barricades - Spandau Ballet



posted by mindstripper @ 5/03/2006 01:12:00 am

10 Comments:

Blogger Filotas said...

Δεν χρειάζεται να ξέρεις καλή μου! Καλημέρες!

5/04/2006 09:12:00 am  
Blogger mindstripper said...

Γεια σου βρε Angelito... Έχεις απόλυτο δίκιο. Καλημέρα στην όμορφη Δράμα. :-)

5/04/2006 11:27:00 am  
Blogger northaura said...

έχεις ένα τόσο γαμάτο τρόπο να σπρώχνεις τη συγκίνηση να γκρεμίζεται κατευθείαν στις καρδιές μας!
καλημέρες :-)

5/04/2006 11:43:00 am  
Blogger Kyrios Elefantas said...

γειάαααα
επέστρεψα
γαμώ τα πόστ :)

5/04/2006 02:20:00 pm  
Blogger greekgaylolita said...

Through
Tι να κάνουμε..
(τι ωραία ταινία!Το βάρος της Μητερας που συμβολιζει όλα τα βάρη που σηκώνει
αυτή η οικογένεια,το ξέσπασμα του Λεονάρντο όταν βλέπει το τέλος,τα ΒΛΕΜΜΑΤΑ που έχουν όλοι σ'αυτο το μικρό
και οχι πολυ γνωστό διαμαντάκι
Ααχ,πολλα που μου θύμισες,Mindy)
Φιλακι:/

5/04/2006 04:47:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Northy, τέτοιες κουβέντες από το δικό σου το στόμα με τιμούν. Φιλιά πολλά my friend. :-)

Άντε βρε ελέφαντα, μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε. Γουέλκομ, γουέλκομ! :-)

Λολιτάκι, through. Μέχρι το κόκκαλο. Τί να κάνουμε...
(Μα δεν είναι απίστευτη ταινία; Απίστευτη. Κι εγώ άργησα τόσο πολύ να την ανακαλύψω... Χαλάλι το κλάμα, έδωσε στο γέλιο ακόμα πιο γλυκιά γεύση.)
Αγκαλιά μεγάλη :-)

5/05/2006 02:00:00 am  
Blogger Κωστής said...

Ταινιάρα!!!

Άσχετο, αλλά μου το θύμισε το τραγουδάκι στο τέλος. Αν δεν το έχεις ανακαλύψει ήδη, στο Camel έχει σχεδόν κάθε βδομάδα μουσική 80s από Smiths, Cure, Depeche Mode μέχρι Pet Shop Boys, Madonna, A-Ha και ότι άλλο μπορεί να φανταστείς! Αν δεν το έχεις ανακαλύψει ήδη νομίζω ότι θα την καταβρείς!!!Ήθελα να στο πω και στο party, αλλά γινόταν ένας μικρός χαμός και δεν κατάφερα να στα πω αυτοπροσώπως...

5/05/2006 03:46:00 am  
Blogger αερικο said...

@ Mind
Με λησμονει πολυ με λησμονει μου φαινεται..:-))

(..δεν την εχω δει την ταινια..:-( )

5/05/2006 11:04:00 am  
Blogger Dimitris Nikolsky said...

Δεν την έχω δει τη συγκεκριμήνη ταινία. Στα προσεχώς...

Πάντος αυτή η μπουγάδα δεν είναι σύγουρα από Κερκυραϊκό μπαλκόνι.

Καλησπέρα σας.

5/05/2006 01:53:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Μετανάστη, σ' ευχαριστώ, το έχω ακούσει για το Camel και κάποια στιγμή το έχω στο πρόγραμμα εντελώς αυθόρμητα [:-P] να σούρω φίλους προς τα κει. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις και συ, υπάρχει και το Βινύλιο στη Γλυφάδα. Ντισκομπάλες, πίστα, φωτορυθμικά και τα σχετικά (αν και το σύστημα εξαερισμού αγγίζει την αθλιότητα για τους μη καπνιστές). Τελευταία φορά που είχα πάει, με πονούσαν τα πόδια μου για δύο μέρες μετά. Επίσης άκουσα τραγούδια που είχα να ακούσω πάνω από μία δεκαπενταετία...

Αερικό, δε σε λησμόνει καρντιά μου. Απλά ντουλεύει σαν το γιούφτο...

Η μπουγάδα, Δημήτρη, είναι από Εξαρχιώτικο μπαλκόνι. Καλησπέρα.

5/08/2006 01:47:00 am  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home