30 λόγοι που αγαπάω ετούτη την πόλη
30 λόγοι που ίσως κάποτε μου θυμίζουν εκείνο το κομμάτι του κορμιού μου που θα έχει ακρωτηριαστεί.30 λόγοι που ίσως πού και πού, μου θυμίζουν γιατί την συχαίνομαι τόσο πολύ.
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
Αν μπορούσα να σου μεταδώσω τον ήχο από το σκουπιδιάρικο που ακούω αυτή τη στιγμή κάτω από το σπίτι μου, μαζί με τον ήχο της καμπάνας του Αγίου Μάρκου, αλήθεια σου λέω, θα το έκανα.
Καλημέρα.
Η ζωή είναι ωραία.
posted by mindstripper @ 4/30/2006 08:25:00 am
27 Comments:
Αυτο το χαλακι ειναι ολα τα λεφτα! :-))
"..η ζωη ειναι λουλουδενιο στρωμα..! "
Καλημερααα με τα 101 σκυλια της Δαλματιας!! :-))
(..ειδες τι βλεπεις αμα εχεις μικρα παιδια;;..:-))) )
Κατσε θυμηθηκα και το ασμα:
"..η ζωη μας ειναι μια ειναι ωραια κι εχει αξια!.."
Τσαλιγοπουλου.
...και ταυτόχρονα 30 λόγοι που αγαπάμε εμείς εσένα, καθώς η ματιά σου είναι ασθένεια που μεταδίδεται.
Εξαιρετικό post Mindstripper!
Η γλυκιά καθημερινότητα που περνά από μπροστά μας χωρίς να την αντιληφθούμε κάνει τελικά τη διαφορά...
Καλημέρα.
Πολύ πολύ όμορφο ποστ.
Πολυ ωραια η ματια σου Mind, βρισκει ομορφια ακομα και μες την ασχημια που μας περιβαλει.
Την καλημερα μου :-)
χάλια, ατάλαντη είσαι..
Πες το ψέμματα! Καλημέρες!
παλαβή. όταν λέμε με τον νανάκο να σταματήσεις να κουνάς τις φωτογραφίες κάτι ξέρουμε! ορίστε τώρα τι έκανες πάλι: τέλεια τέλεια τέλεια!
μπεεεε
chaka-chan θα σε δείρω! Μπεεεεε
Αερικό, αυτό το χαλάκι είναι από τα πιο αγαπημένα μου αντικείμενα (εγώ δεν έχω μικρό παιδί, αλλά τα 101 τα έχω πάραυτα). Φιλιά πολλά μικρή!
Μαίανδρε, ποστάρετε χαμογελώντας - είναι μεταδοτικό. Φιλί μεγάλο.
Haritonspace, Ttallou, σας ευχαριστώ πολύ παιδιά και καλώς περάσατε από δω. Τις καλησπέρες μου. :-)
Loucretia, η ψηφιακή μου απλά γραπώνει εικόνες με κάθε ευκαιρία. Την ομορφιά τη βλέπει αυτός που την έχει μέσα του. Κι εδώ μέσα είστε πολλοί που την έχετε, κι εγώ αυτό γουστάρω τελικώς πιο πολύ απ' όλα. Φιλιά.
Chaca, βγάλε τη σκούφια σου και βάρα μας (αυτή δεν μύτη σου λέω, είναι λουκανικόπιτα).
Angelito, χαιρετώ σε και περιμένω ειδοποίηση όταν με το καλό κατέβεις (μην ξεχάσεις να φέρεις και την ψηφιακή του αδερφού σου μαζί). ;-)
Πρόβατο, θα σου φτιάξω εγώ μία μέρα ένα φωτογραφικό πορτραίτο, που τύφλα να έχει ο Πικάσος. Μετά θα αφήσουμε στον Νανάκο το έργο της τοποθέτησής του στον τοίχο, και θα πάμε να φάμε στα Βλάχικα.
Μπεεε μπεεεεεεεεε!
Μαμζελίτσα, γράψατε πάλι! :-)
Μια και μια,Mindy μου
Τι ωραίες!
Φιλάκι:)
Πολύ τις ευχαριστήθηκα. Πολύ-πολύ όμορφες και καλές οι επιλογές... Τελικά, νομίζω ότι με τις εικόνες ίσως εκφραζόμαστε με μεγαλύτερη αμεσότητα (ναι, ξέρω το κινέζικο 1000 λέξεις κλπ αλλά αυτό εγώ το ένοιωθα και πριν το ακούσω...).
Εξαίρετον :)
Ολα πια τα συνήθισα, αλλά αυτό το κακόμοιρο το σκυλί...
καλημερα καλη μου και καλο σου μηνα!
εγω παρακαλω θα μπορουσα να εχω μια "κενη θεση"?... ετσι για ωρα αναγκης....
(ασχετη οπως παντα...)
Fantasia - Polis 1 - 1
δώσε δώσε! καλό μήνα
Μιραντολιώ, τους δικούς σου ειδικά τους επαίνους, τους μαζεύω, τους διπλώνω προσεκτικά και τους φυλάω σε σεντούκι μικρούλι, στρουμπουλό κι αγαπημένο. Ευχαριστώ! :-)
Λολιτάκο, σκηνοθέτη της καρδιάς μας, φιλί και αγκαλιά από μένα. :-)
Γεια σου χαρά σου Επίκουρε. Εμείς δεν θα μπορούσαμε παρά να συμφωνήσουμε στο συγκεκριμένο, αφού αγαπάμε και οι δύο τόσο πολύ τη φωτογραφία τελικά. ;-)
Alombar, αυτό το "αρκουδάκι" είναι από την παλιά τη γειτονιά της δουλειάς μου. Κάθε πρωί που πέρναγα από το στενάκι, ή θα καθόταν ακίνητος και θα με κοίταζε με την άκρη του ματιού του, ή θα ήταν έτσι όπως τον βλέπεις, μεγαλοπρεπέστατα ξαπλωμένος στο τσιμέντο. Μεγάλη φάτσα.
Γεια σου γιαγιούλα και καλό μήνα και σε σένα. Μακρυά από μας τα νεύρα και οι στεναχώριες, έτσι; Μπαίνει καλοκαίρι σιγά σιγά. Καθόλου και ποτέ άσχετη! Θα σου κρατήσω μία θέση δίπλα σε μένα και να μην ανησυχείς καθόλου. ;-)
0 com, μπιγκ μπάνταμπουμ (που έλεγε και η Milla στο Πέμπτο Στοιχείο...)
Northy, από αποθέματα -ευτυχώς- έχουμε πολύ πράμα ακόμα. Καλό μήνα!
τί όμορφα!
κι εγώ λατρεύω αυτήν την τσιμεντούπολη. Ιδίως τον Αύγουστο η Αθήνα είναι κούκλα...
Η πινακίδα με τους τάφους που οδηγεί; Στο πρώτο;
Η φωτο με το περιστέρι που κατάφερε και έβγαλε τον χειμώνα χωρίς γρίπη είναι άπαιχτη!
Πάντα πίστευα ότι αυτή την πόλη τη σώζει μόνο ένα μπουρλότο. Κι ύστερα περπατώ στις γωνίες της και το μετανιώνω...
καλημέρα και καλό μήνα!! ;-)
Καλημέρα και καλό μήνα και από μένα! Ενδιαφέρουσα η ματιά σου στη καθημέρινότητά μας στη πόλη. Η ομορφιά βρίσκεται ακόμα και στα πιο άσκημα πράγματα, αρκεί να θέλουμε να την δούμε. Thanx! M.
κενες θέσεις!!!!!!
Παπαρούνα, κι εγώ τον Αύγουστο δεν την χορταίνω την Αθήνα. Και τα Κυριακάτικα πρωινά επίσης. Λες να είμαστε παιδιά της πόλης τελικά; (προβληματισμός μεγάλος αυτός...)
Κέρβερε, η πινακίδα με τους τάφους είναι από αρχαία στην οδό Αιόλου, στο κέντρο. Ο δρόμος του πρώτου πάντως, είναι από τους πλέον αγαπημένους μου, και μία από τις πιο ωραίες γειτονιές της Αθήνας.
Λαμπρούκο, κι εγώ το παθαίνω. Τελικά, θέλουμε δε θέλουμε, τα κομμάτια μας τ' αφήνουμε παντού (κι αυτό μπορεί να το χρησιμοποιούμε και σαν απειλή βεβαίως-βεβαίως).
Kαλό μας μήνα Blogarismenh! (κοντεύει το τέλος της σχολικής χρονιάς λέγω, τέρμα τα δίφραγκα και τα διαβάσματα - οέο)
Καλημέρα και καλό μήνα Marialena. Έτσι ακριβώς. Αρκεί να θέλουμε να την δούμε. Και αρκεί να κοιτάμε. ;-)
Σκαφιδά, χοχο! Eίσαι που είσαι Δόκτωρ, γυάλισε και το μάτι σου... τώρα μένει να μου πεις τί κρύβεις πίσω από την πλάτη (άσε κάτω τα κλειδιά, είναι η τελευταία θέση αυτή!) :-P
Με τέτοια ματιά, η ζωή είναι πράγματι ωραία!
(Η νο.17 αριστερά με τα μοτοποδήλατα, δεν είναι στημένη; Χαριτωμένη!)
Κατερίνα, όχι, καθόλου στημένη δεν είναι η φωτογραφία (σχετικό άσχετο: από μικρή ηλικία ακόμα είχα την άποψη ότι η κλίση του σώματός των μηχανών, όταν αυτές είναι παρκαρισμένες, έχει απλά γυναικεία χαρακτηριστικά). :-)
Post a Comment
<< Home