@Gmail
@Our magic bus
@Twitter

Previous Posts

Sunday, March 19, 2006

Εποχή ευκολίας...

or what?*



Σκέφτομαι το αντίστοιχο αναστενάζον-παθιάρικα MMS που θα έρθει αναπόφευκτα σουν ατ ε μόμπάιλ νίαρ μι εντ γιου, και μου έρχεται να βάλω τα γέλια.
Μετά φέρνω στο μυαλό μου την κίνηση του οποιουδήποτε χεριού -γιατί όχι και του ιδίου δικού μου- επάνω στο κινητό και το πάτημα της "αποστολής".

Τότε μού 'ρχεται να βάλω τα κλάμματα.

Αυτό που με τρομάζει κι αυτό για το οποίο είμαι συνάμα περήφανη πολύ, δεν είναι ότι ζω στην εποχή της ετοιματζίδικης μπεσαμέλ.
Είναι το ότι γεννήθηκα την εποχή που αυτή δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα.

She looks like the real thing
she tastes like the real thing,
my fake plastic love...




* Δεν τίθεται θέμα φωτο-μοντάζ ή κάποιας ρύθμισης προερχόμενη από τον χρήστη. Το κινητό περιείχε εξ' αρχής την φράση που βλέπεις καταχωρημένη στα πρότυπα.

posted by mindstripper @ 3/19/2006 10:26:00 pm

17 Comments:

Blogger Oneiros said...

Συναισθηματικοί αυτοματισμοί πάντα υπήρχαν, ανεξάρτητα με την τεχνολογική πρόοδο (απλά αυτή τους διευκολύνει). Όσο δεν είσαι εσύ αυτή που πατάς το send της ετοιματζήδικης μπεσαμέλ, μην τρομάζεις. Εξάλλου, όπως τραγουδάνε κι οι Extreme,

More than words is all you have to do to make it real...

3/20/2006 12:10:00 am  
Blogger nanakos said...

Ti ki an einai etoimatzidiko? Ti ki an viazesai?

"To s'agapw mporei, mono afto mporei
mes sth kardia na mpei
na ti zestanei".

an variesai ftiaxe mia mpesamel kai oxi enoxes!

I do love you! :-)

3/20/2006 02:50:00 pm  
Blogger Dimitris Nikolsky said...

Έρχεται ο καιρός που οι μηχανές θα σκέφτονται για εμάς και θα αποφασίζουν για εμάς. Το συναίσθημα θα εξαλειφθεί είτε επειδεί θα μας το επιβάλλουν είτε επειδεί θα έχουμε ξεχάσει πως θα είναι να αποφασίζουμε εμείς για τα συναισθήματά μας.

Καμιά "γεύση" πλέον...

3/20/2006 05:37:00 pm  
Blogger nonplayer said...

Εκεί που φτάσαμε, σημασία έχει που ούτε καν ετοιματζίδικο δεν το λέμε πια...

3/20/2006 06:49:00 pm  
Blogger Nassos K. said...

Κι εγώ....
:)

3/20/2006 07:37:00 pm  
Blogger Βασιλική Παπαδημητρίου said...

καλημερουδια!
ολα βρε καλη μου ειναι μεσα στο "προγραμμα"...
το θεμα ειναι εμεις τι επιλεγουμε να "βλεπουμε"....
;)

3/21/2006 10:59:00 am  
Blogger Juanita La Quejica said...

Χμ... χρυσή τομή δεν υπάρχει;
Όπως με το fast food. Το τρώω σπάνια, γιατί ξέρω ότι δεν είναι ούτε υγειινό, ούτε με τρελλαίνει και σα γεύση, το αντίθετο θα έλεγα. Όμως, κάποιες στιγμές μου λύνει κάποιο πρόβλημα, όταν δεν έχω χρόνο να μαγειρέψω, όταν είμαι εκτός σπιτιού και θέλω να φάω κάτι φθηνό και γρήγορο. Δεν το αφήνω να κυριαρχήσει στην διατροφή μου, αλλά το χρησιμοποιώ και σαν λύση ανάγκης κάποιες στιγμές.

3/21/2006 12:09:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Το τριπάκι της ετοιματζίδικης μπεσαμέλ είναι περίεργο Αστέρη. Στο όνομα της εξοικονόμησης χρόνου -ή ό,τι άλλου παραπλήσιου και ωφέλιμου για το καθημερινό μας αυτοματοποιημένο "γίγνεσθε"- μερικές φορές (όχι πάντα, μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα) καλλιεργείται η νωθρότητα. Κι η νωθρότητα είναι σαν το χταπόδι. Έχει πολλά πλοκάμια. Καλημέρες. :-)

Νανούκο μου, εγώ ξέρω πού το πας! Μπεσαμέλ, παστίτσιο, μπάι μπάι δίαιτα, μπόι, πιάσε κι ένα σουφλέ σοκολάτας και δυο κανταϊφια!
Α! και πού 'σαι!
Και μία Κόκα Κόλα!
(Ντάιετ, ε;)
Μμμμματς! :-)

Δημήτρη, "γεύσεις" υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Αλλά μ' αυτά τα ετοιματζίδικα, ξέρεις... όλα είναι ίδια από ένα σημείο και μετά. :-) Όσο για τις μηχανές, εμείς τις γεννάμε κι αυτές. Ο Εξολοθρευτής -το πρώτο- ήταν, και θα παραμείνει, μία από τις πλέον αγαπημένες μου ταινίες. ;-)

Μαίανδρε, μόλις ξεσκέπασες έναν από τους χειρότερους φόβους μου. Και να μην το λέμε, το ξέρουμε όμως (κι είμαστ' ακόμα ζωντανοί). ;-)

Crazy, Ø :-P

Καλημέρα γιαγιούλα μας. :-) Όταν ένα πράγμα στο φέρνουν επανειλλημένα στο πιάτο, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να το συμπεριλάβεις στο μενού της ημέρας, μία, δύο, τρεις, δεκαπέντε φορές. Όπως το λες ακριβώς είναι: το θεμα ειναι εμεις τι επιλεγουμε να "βλεπουμε"... Εγώ απλά απεύχομαι τη μέρα που αυτή η επιλογή θα είναι by default. ;-)

3/21/2006 12:32:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Καλημέρα Χουανίτα μου που γράφαμε παράλληλα. :-) Σαφώς και υπάρχει χρυσή τομή. Είπαμε, μην τα ισοπεδώνουμε κι όλα (έχω τσακίσει "βρώμικα" και "βρώμικα" εγώ...) :-P Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος στην προκειμένη περίπτωση. Αντί αυτού υπάρχει η συνείδηση αυτού που κάνουμε και η αυτοματοποίησή του. Τα φιλιά μου στην Άνω Ραχούλα. ;-)

3/21/2006 12:39:00 pm  
Blogger Βασιλική Παπαδημητρίου said...

σωστα! αλλλλλα το by default το φτιαχνουν αναλογα με το τι "πουλαει", μας δινουν οτι "ρυθμισεις" μας αξιζουν....
ετσι, αν το πιατο που μας σερβιρουν, οπως ορθα λες, δεν μπορουμε εμεις να το χωνεψουμε και το πεταμε καθημερινα?...
(γιατι να 'σαι σιγουρη οτι αυτοι τα ψαχνουν τα σκουπιδια μας και θα το δουν...ναι! θα το δουν...)
εκει να δεις τι εχει να γινει!
θα το παρουν το μηνυμα... και θα αλλαξουν ροτα!
αρα το by default ειναι επιλογη μας!...
;)

3/21/2006 12:49:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Μ' αρέσεις εσύ κορίτσι. Είσαι αισιόδοξος άνθρωπος. Κι επειδή είναι μεγάλη η κουβέντα που μπορεί να ξεκινήσει από τούτα τα τελευταία λόγια σου, εγώ θα προσθέσω μόνο ότι και ρότα να μην αλλάξουν, κι όσα default στη μάπα κι αν μας πετάξουν, τις "ρυθμίσεις" μας εμείς θα τις φτιάχνουμε κι εμείς θα τις επαναπροσδιορίζουμε. Εντ γουι γουίλ λιβ χάπιλι έβερ άφτερ. :-)

3/21/2006 01:06:00 pm  
Blogger eryx-t said...

Συναισθηματικοί αυτοματισμοί πάντα υπήρχαν... an variesai ftiaxe mia mpesamel kai oxi enoxes!
το θεμα ειναι εμεις τι επιλεγουμε... χρυσή τομή δεν υπάρχει;
Το τριπάκι της ετοιματζίδικης μπεσαμέλ είναι περίεργο... μπάι μπάι δίαιτα, μπόι... μόλις ξεσκέπασες έναν από τους χειρότερους φόβους μου... το by default το φτιαχνουν αναλογα με το τι "πουλαει", μας δινουν οτι "ρυθμισεις" μας αξιζουν...


Όμως: εμείς θα τις επαναπροσδιορίζουμε

[εγώ πήρα από τα έτοιμα... ελπίζω να μη με παρεξηγήσετε... να στε καλά!]

3/22/2006 01:56:00 am  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Ε όχι κι ετοιματζίδικη μπεσαμέλ! είναι σαν τον ετοιματζίδικο πουρέ!
;-)

μια ανάμνηση στο 3 κι όπως θάρχεσαι, πιάσε και μια αγάπη!

ευτυχώς, δεν είναι έτσι....

τα φιλιά μου από μακριά ;-)
ΧΧ

3/22/2006 01:17:00 pm  
Blogger Filotas said...

Εποχή δυσκολίας θα έλεγα εγώ mindstripper! Αν δεν έχεις χρόνο και χώρο για μαγειρική και αγάπη, μοιραία πας στα ετοιματζίδικα! Είναι εύκολο αυτό;!
Καλησπερούδια!:-)

3/22/2006 02:32:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Eryx-t, όχι και να σε παρεξηγήσουμε! Δε φτάνει που έφτιαξες αυτό το όμορφο γλυπτό με τα κομματάκια του καθενός μας... :-)

Μαρκησία μου, ευτυχώς, ευτυχώς! Να περνάς τέλεια εκεί! Φιλιά πολλά (μισό να πατήσω το 7). :-P

Αngelito, καλησπέρες. Μοιραία τα ετοιματζίδικα, δεν αντιλέγω. Κι ένα ΣουΚου στα τόσα να μαγειρεύουμε όμως, καλά είναι φίλε μου. Αρκεί να το λαχταράμε. :-)

3/22/2006 03:54:00 pm  
Blogger Chaca-Khan said...

Είναι ένα υπέροχο post.. Μου άρεσε πολύ.. Συγχαρητήρια..
αλλά μεταξύ μας -συμφωνώ με το nanako και τον crazy-monkey.
Φιλιά

3/22/2006 10:25:00 pm  
Blogger mindstripper said...

Τσάκα μαν, θενκ γιου (όταν ξεκινάς τα δικά σου τα brainstorming όμως δεν παίζεσαι, κι αυτό το δηλώνω υπευθύνως). Κίσεζ. :-)

3/24/2006 11:48:00 am  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home