Multi-pass
Πολυδιάστατη η ζωή μας.Φώτα.
Πλούτη.
Φλας.
Δημοσιότητα.
Πρότυπα.
Μεροκάματο.
Νοίκι.
Γηροκομείο.
Διαζύγιο.
Γέννηση.
Γάμος.
Τέχνη.
Δημιουργία.
Θάνατος.
Πόλεμος.
Υποκρισία.
Απελπισία.
Μίσος.
Εκδίκηση.
Φιλία.
Αγάπη.
Πίστη.
Ενότητα.
Ελπίδα.
Πάθος.
Διαφθορά.
Μοιχεία.
Φονικό.
Θεός.
Άνθρωπος.
Εγώ θα ήθελα κάτι ώρες να γυρίσω πίσω στις δύο διαστάσεις.
Να έχω έναν φίλο που τον λένε Ψίχουλο κι ένα multi-pass (όπως έλεγε και η Milla στο 5th Element) που να το λένε Μάρτιν.
Μετά σκέφτομαι ότι από φίλους, παράπονο δεν έχω.
Αλλά multi-pass;
Πού να το βρω αυτό το ρημάδι;
"Μα...", σκέφτεται ο άλλος μου εαυτός, αυτός με τα κερατάκια και τα κόκκινα σχιστά ματάκια, "δεν είναι obvious enough";
"Στο τελε-μάρκετινγκ γλυκιά μου... Στο τελε-μαρκετινγκ."
Αρχή Υστερόγραφου
(Πριν φάω κανένα φουσκωτό στρώμα στο κεφάλι...)
Δεν έχω κάτι με το τελε-μάρκετινγκ. Απλά κόλλαγε με το σκεπτικό μου.
Έχω όμως κάτι με την τηλεόραση εξ' ολοκλήρου.
Με ενοχλεί το ότι έχει καταφέρει να με ξαποστείλει αυτή πρώτη και πλέον αρνούμαι να την πλησιάζω - δεν μου έδωσε το περιθώριο να την ξαποστείλω εγώ με τα σωστά επιχειρήματα, όπως μας μαθαίνανε και στο σχολείο όταν γράφαμε έκθεση.
Με ενοχλεί που πριν προλάβω καν να κάνω κατάληψη, αυτή προέβλεψε και έδωσε το κτήριο αντιπαροχή και πλάκωσαν οι μπουλντόζες.
Θέλω πίσω το Θέατρο της Δευτέρας.
Την Αστροφεγγιά.
Τη Λωξάντρα.
Τ' αγαπημένο μου της ΥΕΝΕΔ, γμ το κέρατό μου....
Τέλος Υστερόγραφου και κρίσης γενικότερα
posted by mindstripper @ 11/23/2005 12:25:00 am
18 Comments:
Πέτυχα κάποια στιγμή σε επανάληψη το "Γιάννης και Μαρία"
Ωραία φέτα
"Οι λέξεις τσιμπάνε απόψε"
μην απογοητεύεσαι, μην απογοητεύεσαι, μην απογοήτευεσαι.
αυτό θέλουν.
το ξέρεις και μέσα σου γελάς.isnt it?
Aχ.. η αστροφεγγιά των ονείρων μας:))
Μια καλή πρόταση είναι ο θησαυρός της Αγγελίνας στη ΝΕΤ
(και φυσικά δεν μπορώ να μην αναφέρω τους φάρους του πρωϊνού, Λυριτζή-Οικονόμου!)
Καλημερούδια, με χαμόγελα μες στα κρύα!
Αχ, το Γιάννης και Μαρία... Πάντως Τσέλιγκα, έχω την εντύπωση ότι αν άνοιγε ποτέ ένα τηλεοπτικό κανάλι με όλα εκείνα τα παλιά σήριαλ, θα έσπαγε όλα τα ρεκόρ θεαματικότητας.
Eryx-t, νοιώθω ότι θέλω να σου πω ευχαριστώ. :)
Τελαμώνα, ναι ρε γμτ... :-\
Μου λείπει εκείνη η απλότητα mosaic. Aπό το γυαλί, τμήμα της περνούσε και στη ζωή μας. Μερικές φορές απογοητεύομαι. Άλλες γελάω, ναι, και πολύ μάλιστα (με τα χάλια που βλέπω). Αλλά είναι και μερικές άλλες, που από την οργή, μού 'ρχεται να βάλω τα κλάμματα.
Τελικώς βέβαια... έχεις δίκιο. Νά 'σαι καλά. :-)
Νιφάδα, τον σημειώνω τον Θησαυρό της Αγγελίνας. Βρήκα κι ετούτο το ενδιαφέρον. Καλημέρα! :-)
Αναζήτα την ΕΡΤ Σάτελάιτ, βάζει κάτι πολύ ωραία!
egw thelw Mork and Mindy;)
εγώ θέλω ταξιδιώτες του διαστηματος, νταρτανιαν και βασιλια αρθούρο!
αγαπητη Mindstripper (αλήθεια είναι mind-stripper or minds-tripper????) κάνε μια βόλτα απο τα μέρη μου. μου είπαν πως μόνο εσυ μπορείς να βοηθήσεις!
Χμ.. κι εγώ αρχικά νόμισα ότι τους είχε στους γυναικοκατακτητές;))
Νιλς Χολγκεσόν ουάουυυ μήπως έχεις και τα μυστήρια του χρυσού πιθήκου;;; τι μου θύμησες πάλι;;;
..τον Κλούβιο, την Σουβλίτσα και τον Μπαρμπα Μυτούση , τη Μαγια τη Μελισσα...τι παω και θυμάμαι... πόσα έχω ξεχάσει θεέ μου...
Τώρα πρέπει να συμβιβαστείς με Δρούζα, mindstripper!:(...και με άλλη μια αύξηση κατά 1 Ευρώ του μηνιαίου χαρατσιού!...Καλημέρες!
Πω, πω, παιδιά με έχετε πάει πόσα χρόνια πίσω! Mork & Mindy, Μπαρμπα Μυτούσης, Μάγια η Μέλισσα... Πέθαινα για Ταξιδιώτες του Διαστήματος (διάβασα το κειμενάκι στην κορυφή και ήταν σαν να άκουγα ξανά το "ντιννν!" του omni) και Tο Μυστήριο του Χρυσού Πιθήκου.
Kαλά, θα πάρω μπρος και δεν θα σταματάω τώρα... Hill Street Blues, Cheers (έρωτας θανατηφόρος με τον Sam - έχω τα επεισόδια του πρώτου κύκλου σε DVD)... για να μην πάω ακόμα πιο πίσω με Διάστημα 1999 και Βιονική Γυναίκα. Ως και τον Bill Cosby θυμήθηκα, και τα Χρυσά Κορίτσια. Στην ταινία Crash που είδα πρόσφατα, είδα σε μία μικρή σκηνή τον Tony Danza (το θυμάστε το Who's the Boss?) γερασμένο και μου κακοφάνηκε πολύ.
Snowflake, ;-PPP
Spirit, ας είναι καλά η archive που μου έδωσε το DVD της ταινίας του Νιλς και τώρα στα γεράματα είδα μαζί με την ανηψιά μου και το τέλος (επιτέλους) της αγαπημένης μου εκείνης σειράς κινουμένων σχεδίων (3 φορές μέχρι στιγμής). :-P
Καλημέρα Angelito. :) "Έπιασες" το βαθύ μου το παράπονο... Να πω "και πού 'σαι ακόμα;" ή να το αφήσω άραγε για τις μέρες που έρχονται και σιγά σιγά ξεπετάνε τα κεφάλια τους από τις γωνίες τριγύρω μας χασκογελώντας;
Εγώ.... ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΑΚΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!
ΜΠΕ ΜΠΕΕΕΕΕΕ
Την προηγουμενη εβδομαδα τελειωσαμε το βιβλιο με τον Nils Holgerson και το θαυμαστο ταξιδι του με τις αγριοχηνες (και τον Μαρτιν ιδιαιτερα την σπιτικη χηνα). Οταν ημουν παιδι τρελλενωμουνα να ακουω την μελωδια της σειρας.
Nils Hoοοοlgeersoooooon taratara tara taaaaa :-)
Τωρα το τραγουδα ο Οδυσσεας παρεα με εμενα.
Περνα ο καιρος, μεγαλωνουμε αλλα δεν αλλαζουμε.
Χαιρομαι για αυτο.
Καλά το μυστήριο του πιθήκου ήταν το αγαπημένο μλου, με τον πιλότο Τζέικ! τι με θύμισες τώρα!?:)))
Προβατάκι μου, προς το παρόν βολέψου με τα δικά μου τα φιλιά. :-P
ViSta, αν θέλεις στείλε μου ένα mail να σου στείλω με κάποιο τρόπο το DVD του Νιλς, για να το χαρεί ο Οδυσσέας σου όπως το χαιρόμασταν κι εμείς κάποτε. Εγώ συγκινούμαι στ' αλήθεια, όταν ακούω την ανηψιά μου να το τραγουδάει κάθε φορά.
Άστα Angelito. :-P Και τί δεν θα έδινα να το ξανάβλεπα κι εγώ, κι αυτό και άλλα πολλά.
Σε υπερευχαριστω, εφτασε σημερα και τον ειδα χωρις προβληματα με τον DVD player.
O Oδυσσεας θα σου κανει εικονισμα οταν την δει ;-)
Post a Comment
<< Home