Κακές συνήθειες
Επειδή το σηκώνει κι ετούτη η ώρα, ας ταξιδέψουμε λίγο... ;)
Κακές συνήθειες - Μίλτος Πασχαλίδης
Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ να κλέψω το γλυκό μέσα απ' το βάζο
με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ και μια ζωή στα πόδια να το βάζω
Μα ότι μας δένει στα παλιά είν' οι κακές συνήθειες
το νοιώθω τώρα καθαρά πώς είν' αργά γι αλήθειες
πώς είν' αργά γι αλήθειες...
Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέμματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
κάτι απογεύματα με καφέ και τσιγάρο...
Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ στα λάθη μου φτηνά να τη γλυτώσω
μου μάθαν να φοβάμαι ό,τι αγαπώ και μια ζωή να φεύγω πριν να δώσω
Μα ότι μας δένει στα παλιά είν' οι κακές συνήθειες
το νοιώθω τώρα καθαρά πώς είν' αργά γι αλήθειες
πώς είν' αργά γι αλήθειες...
Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέμματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
κάτι απογεύματα με καφέ και τσιγάρο...
posted by mindstripper @ 7/14/2005 02:13:00 am
2 Comments:
Βενζίνη για μελλοντικές νυχτερινές σου περιπλανήσεις:
" Σαν δυο φωτάκια βραδυνού αεροπλάνου
τα δυο σου μάτια και χαράζουν τον αέρα
η αγκαλιά σου είναι η Σκάλα του Μιλάνου
κι εγώ απόψε έχω επίσημη πρεμιέρα
Πάρε με, πάρε με μέσα σου να κρυφτώ
σα να μην έζησα πριν από το βράδυ αυτό
Θέλω να δω το πρόσωπο σου ανθισμένο
να με φιλάς όλη τη νύχτα όσο αντέξεις
σα φλιπεράκι γελαστό ξετρελαμένο,
σου δίνω ακόμα μια μπίλια για να παίξεις
Κι ύστερα ξάπλωσε κοντά μου και κοιμήσου
εγώ θα πιάσω μια γωνίτσα στο κρεβάτι
όχι πως έχω το κλειδί του παραδείσου,
μα σ'αγαπώ και αυτό νομίζω είναι κάτι"
(Πάρε με,Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε λόγια της Αφροδίτης Μάνου)
Μια παλιά λειωμένη TDK κασσέτα μου θύμησες τώρα nanako. :)
Post a Comment
<< Home