Φεύγα
Δεν είναι το σκοινί που μπορεί να έχει δεθεί εκατό και έναν κόμπους
ούτε το σίδερο που με τον καιρό έχει μαζέψει τριγύρω του ένα παχύ στρώμα σκουριάς για να προστατευτεί από την κακοκαιριά και τους αέρηδες.
Είναι σχέδια μυστικά και ιερά που εκθέτουν την ψυχή και το μυαλό, με μοναδικό σκοπό το ξεμπρόστιασμα και την λύτρωση,
πάνω από την άμμο και την πέτρα
το νερό και το αλάτι
το φως που με καλεί χωρίς να φωνάζει
τα μάτια μου που του χαμογελούν κι εκείνο ας μην τα βλέπει.
Ζεστό νοτιαδάκι ο καθρέφτης μας
κι αν κάνεις λίγο ησυχία και κάτσεις να το αφουγκραστείς,
εγώ στο λέω και είμαι σίγουρη
ότι θα ξεχωρίσεις κάπου εκεί κι άλλο ένα γνώριμο ζευγάρι μάτια να χαμογελούν.
Τα δικά σου.
Φέτος το καλοκαίρι δεν νοιώθω την ανάγκη για διακοπές.
Γιατί όταν το φεύγα βάζει τα καλοκαιρινά του, ο χειμώνας τσακίζεται κι όπου φύγει-φύγει.
Μέσα κι έξω.
posted by mindstripper @ 7/11/2006 02:58:00 pm
6 Comments:
Μήπως ξέρεις που πήγε φέτος το καλοκαιράκι μας;
Στην τελευταία φωτό (αχ ρε mindy...), η λάμπα μοιάζει να δημιουργεί το λιόγερμα σαν παρήγορη ψευδαίσθηση...
Κουκλίστικο ποστάκι... (!)
Αχ αυτό το "μάτι" σου! Φιλιάδες!...
Προτείνω άμεσα διακοπές. Δέστο σαν πήγη έμπνευσης.
Κέρβερε, κλείσε τα μάτια σου και κοίτα. Δεν τό 'πα εγώ, ο Ζερβουδάκης τό 'πε... ;-)
Μαίανδρε, η πιο αγαπημένη μου απ' όλες είναι αυτή η τελευταία. Μόνο που εγώ αντί για λάμπα έβλεπα ένα σκυμμένο μοναχικό κεφάλι. Και γι αυτό περίμενα πότε θα έφευγαν οι ταξιδιώτες που κάθονταν εκεί γύρω. Για να το τραβήξω φωτογραφία μοναχό του. Ψευδαίσθηση δε λες τίποτα...
Sigmund, ;-)
Angelito, φιλιά πολλά, καλοκαιρινά. :-)
Δημήτρη, το ποστ αυτό είναι εμπνευσμένο από διακοπές από την αρχή μέχρι το τέλος. Ή μήπως η αρχή και το τέλος αυτού του ποστ, είναι τελικά οι διακοπές; Όπως και νά 'χει, η πρότασή σου δεκτή χωρίς δεύτερη σκέψη. :-P
Post a Comment
<< Home