Παρασκευή
Μερικές Παρασκευές θα έπρεπε να είναι μεταξένιες και γαλήνιες. Όπως το δροσερό αεράκι που χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά της πιτσιρίκας που τρώει παγωτό γρανίτα φράουλα, με τις πατούσες της να βρέχονται στη θάλασσα, και τον ήλιο στο βάθος, πελώρια φέτα πορτοκάλι να της χαμογελάει πλατιά.Θα μου πεις, ωραία τα λέω, αλλά δεν είναι πια έτσι οι Παρασκευές...
Να σου πω όμως κάτι εμπιστευτικό;
Δεν φταίνε οι Παρασκευές.
Φταίει το πιτσιρίκι που μεγάλωσε και ζει πια μέσα στο ημίφως.
Γι αυτό κι εγώ, ακόμα κι αν η πόλη όλη έχει βυθιστεί μέσα στο σκοτάδι, προτείνω να του βάζεις που και που στο χέρι, μία γρανίτα φράουλα.
Και ίσως κάπου εκεί στο βάθος, να διακρίνεις κι εσύ μαζί του ξανά, εκείνη τη γνώριμη φέτα πορτοκάλι να σου χαμογελάει.
Καλό Σαββατοκύριακο. :-)
And who can say where the road goes...
Where the day flows?
Only time...
posted by mindstripper @ 6/30/2006 05:46:00 pm
4 Comments:
Καλό και δροσερό :)
:)
μια γρανίτα παρακαλώ (με λίγη τεκίλα)
:))))
κάντες δύο
χεχε, έσκασε το πόδι πάλι ε? ωραίες φώτο βγάζεις...
Post a Comment
<< Home