Πώς πέρασα στην Κρήτη
posted by mindstripper @ 2/20/2006 01:46:00 am
Design & authoring: mindstripper ⓒ 2008
Subscribe to Posts [Atom]
19 Comments:
αχ τέλειο είναι!!! τΕΛΕΙΟ!!!! είναι φοβερή η φίλη σου... τώρα εξηγείται η στενοχώρια σου όταν έφυγε...
μπε μπεεεεεε όμως και σύντομα θα είστε πάλι μαζί!!!
ματσ μουτσ!!!!
Αφού κατάφερες και γύρισες ύστερα απ' αυτό...;-)
φιλιά, καλημέρα!
:-)
Κοίτα που μέχρι και το άθλιο Ηράκλειο μπορεί να μοιάζει ολόφωτο και θελκτικό!
Είναι νηπιαγωγός η Β. Μπε μου. Αναπληρώτρια σε ένα κορφοβούνι επί του παρόντος. Έτσι εξηγείται και η υπομονή της με τους ανθρώπους (όπως επίσης και μαζί μου). :-)
Μαρκησία, το μαύρο μου το χάλι ήμουν. Έτσι κι αλλιώς, πάντα το παθαίνω όταν επιστρέφω στην Αθήνα μετά από φευγιό, πολύ περισσότερο αυτή τη φορά. Ήξερα ότι θα συνέλθω κατά την προσγείωση του αεροπλάνου, γιατί σ' αυτό το σημείο αρχίζω πάντα να ιδρώνω, να ξεφυσάω, να λέω τα Πάτερ ημά μου (κοινώς κλ@νω πατάτες), αλλά τελικώς συνήλθα ακόμα πιο γρήγορα όταν πέσαμε σε κενά αέρος.
Τα πάντα εν σοφία εποίησεν... ;-P
Μιραντολίνα μου, ξέρεις τώρα... Δεν είν' ο δρόμος, είναι η πορεία. Οι πιθανές πορείες ανάμεσα σε δύο σημεία σταθερά, άπειρες. Και δεν πα' νά 'ναι εκεί τα σημεία ακούνητα και άσχημα και βαρετά, μέχρι το τέλος του κόσμου. Καλημέρα, πολλά φιλιά!
Welcome back ... Τελικά έφερες την Άνοιξη;
ΥΓ. Picaso βλέπω η δικιά σου!
Καλέ τι τσαπατσούλικα γράμματα είναι αυτά? Μνήσθητι μου κύριε!...
Σοβαρά τώρα! Γιατί μπορεί να έχουμε την κόρη του ακατανόμαστου στην κυβέρνηση άλλα η Κρήτη έχει πολλά καλά!
Συγκινήθηκα βρε mindstripper! Πάντα με συγκινούσαν τα σημειώματα που αναλάμβανουν να σε καλωσορίζουν κάπου. Ειδικά όταν το καλωσόρισμα είναι κάπως έτσι!...
Υ.Γ.: Αχ κι αυτή η μυζήθρα στο ψυγείο! Τι με έκανες τώρα;:-)
Κέρβερε, τελικώς -και δεν περίμενα να το πω αυτό εγώ ποτέ- ως και η Άνοιξη είναι υποκειμενική. Και ξέρεις τί σημαίνει αυτό, ε; Πρέπει να σταματήσω επιτέλους τη γκρίνια με το χειμώνα κάποια στιγμή... ;-)
(μπορώ να πω ότι η συγκεκριμένη καλλιτεχνική φλέβα συναγωνίζεται επάξια την αντίστοιχη της ανηψιάς μου - γι αυτό τις αγαπάω και τις δύο)
Angelito μου, η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα και συγκινήθηκα κι εγώ πάρα πολύ όταν το είδα (το σημείωμα, όχι το κομμάτι για την μυζήθρα). Για να σε παρηγορήσω πάντως, θα σου πω ότι τα τυράκια δεν τα ακουμπήσαμε (αντί αυτού τσακίσαμε παϊδάκια, μπιζολίτσες και ό,τι άλλο αρχίζει από "χοληστε" και τελειώνει σε "ρίνη" - κάπως έπρεπε να πάει κάτω αυτή η ρημάδα η ρακί). ;-P
η άνοιξη μπορεί να είναι των υποκειμένων αλλά οχι υποκειμενική! Απλά δε συμβαίνει μόνο ... την άνοιξη.
Πάντως τώρα σα να φαίνεται πως θα μυρίσει άνοιξη.
Στο σημείωμα ήδη έχει φανεί: ήλιος γελαστός, πεταλούδα, λουλουδάκι.. τί άλλο θες;
Συγινητικότατο το σημείωμα! Και ειδικά το κομμάτι για τα delicatessen στο ψυγείο. Οι λεπτομέρειες. Η ακριβής ώρα. Και η πολυχρωμία.
Κι εγώ θέλω!!
Ελπίζω να έφαγες μυζήθρα, έτσι;;;
Ο επίλογος γράφτηκε στο αεροδρόμιο Eryx-t. Εκεί που περίμενα να ξεκινήσει η επιβίβαση και ανακάλυψα στην αριστερή μου τσέπη 4-5 σοκολατάκια...
Κοκοβίκο μου, υπέρβαρη είμαι πλέον από μόνη μου έτσι σκασμένη από το φαϊ που γύρισα. :-P Φιλιά πολλά, καλώς σε βρήκα!
0 com, εσύ πολύ παρέα με τον Angelito κάνεις! :-P
Στρατηγέ μου, δεν πρόλαβα η καψερή (όχι άλλες κάμψεις).
(...λοιπόν το πήρα απόφαση: την επόμενη φορά, θα φέρω πίσω 5-6 κεφάλια μυζήθρα, θα πάρω και καμμιά 10αριά κιλά ντομάτες και θα σας φωνάξω να κάνουμε πικ-νικ στο Σύνταγμα)
Σύντομα να ξαναπάς!
Με εβδομαδιαία άδεια και οι δυο σας, για να γεμίσεις την μηχανή με όμορφες φωτογραφίες, που θα μοιραστείς μαζί μας στη συνέχεια.
εμένα μου αρέσουνε τα γράμματά της! δεν είναι ατσούμπλαλα, το αντίθετο, διαβάζονται πολύ εύκολα!
Πότε πήγες, πότε ήρθες;! Τουλάστιχον, τις μαγείρεψες της ξενιτεμένης τίποτις ή έφυγες και της γονάτισες το ψυγείο; Έστρωσες κανένα κρεββάτι, έτριψες κανένα πάτωμα; Κι επειδή ξέρω τι ακαμάτρα είσαι, τουλάστιχον τις έδωσες κανένα φιλάκι - μιας και ήρθε η Άνοιξις;;;;!
Θα ξανακατέβω Χουανίτα μου. Αυτό που συνειδητοποίησα πάντως είναι ότι χρειάζομαι εκτός από καινούργια μπαταρία για την ψηφιακή, και μία καρτούλα παραπάνω. Πού να χωρέσουν τόσες εικόνες...
Καλώς την Vasvoe. :-) Ναι, είναι χαρακτηριστικά τα γράμματα της Β. Ο γραφικός της χαρακτήρας παραμένει σχεδόν ίδιος, από τότε που καθόμασταν μαζί στο θρανίο (μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και για τον δικό μου).
Νανάκο, να σου πω κάτι; Ήτανε πολύ μικρό το ψυγείο της, εντάξει;...
είναι τόσο γλυκιά;;;; πώς και δεν την απήγαγες να τη φέρεις πίσω;;; αλλά από την άλλη σκέφτομαι και τα παιδάκια που θα τη χάσουν είναι δίλημμα τελικά... ;)
Πολύ γλυκό σημείωμα, πάντα έτσι να σε καλωσορίζουν όπου πηγαίνεις.
Δεν είν' ο δρόμος, είναι η πορεία. Οι πιθανές πορείες ανάμεσα σε δύο σημεία σταθερά, άπειρες. Και δεν πα' νά 'ναι εκεί τα σημεία ακούνητα και άσχημα και βαρετά, μέχρι το τέλος του κόσμου.
..κι όσο πιό συχνά τις κάνεις, τόσο μεγαλώνουν οι πιθανότητες για να είναι ενδιαφέρουσες.
Έφερες την Άνοιξη!
..το πιστεύω :-)
Φυσικά κι είναι υποκειμενική' ζεσταίνει πρώτα καρδιές και σκέψεις και μετά τη γη και τον αέρα, γι' αυτό είναι και η πιό όμορφη εποχή.
Αυτό με τα σοκολατάκια είναι πολύ γλυκό! Σπάνια τέτοια "καλοκαρδία".
Post a Comment
<< Home