Μεγάλης Εβδομάδος αρχή
Ακριβώς 3 εβδομάδες άκαπνη. Καλά πάω. Όταν σταματήσω να μετράω και τις μέρες, τότε θα πηγαίνω ακόμα καλύτερα. Τί σου είναι όμως ο έρωτας και το τσιγάρο, ε?Έχει και μία μουντίλα έξω τώρα... Σαν από στιγμή σε στιγμή να είναι έτοιμη να ξεσπάσει μπόρα μεγάλη. Σκεφτόμουν να πάω σινεμά μόνη μου. Αλλά μάλλον θα πάω να χουχουλιάσω στον καναπέ μου αγκαλιά με την κούκλα της ανηψιάς μου, βλέποντας το "Θέλμα και Λουίζ". Ένα περίεργο πράγμα όμως μ' αυτήν την ταινία... Μου φτιάχνει το κέφι, όσο σκατά και να είμαι όταν την βλέπω. Σε όσους φίλους μου το έχω πει, έχω δει μία κάπως συγκαταβατική αντίδραση. Κίνηση του κεφαλιού πάνω-κάτω... προφανώς θα σκέφτονται "τί της λες τώρα..."
Φάτα Μοργκάνα, τώρα στο ραδιόφωνο. Ε, να είναι έτσι μουντός ο καιρός, να νυστάζεις (ας μην αναφερθώ και στη "βαρύτητα" της κατάστασης λόγω υπερφόρτωσης στομάχου), ν' ακούς και τέτοια τραγούδια... Πόσο θέλει ένας άνθρωπος να πέσει σ' αυτό το μελαγχολικό mood που λεν' και οι φίλοι μας τ' Αμερικανάκια? Μόνο ένας ήλιος σε σώζει σε τέτοιες καταστάσεις.
Ας πάω σιγά σιγά. Σπιτάκι με τους παπαγάλους μου. Εγώ κι ο Καββαδίας.
posted by mindstripper @ 4/25/2005 05:38:00 pm
0 Comments:
Post a Comment
<< Home