Αντιλαμβάνομαι την οργή σου, είναι η ίδια και σε μένα.
Αλλά το "άντε γαμήσου Έλληνα" είναι το ίδιο ισοπεδωτικό με το "άντε γαμήσου Αλβανέ, Τούρκε, Γαύρε, Βάζελε" κλπ.
Απαντάς στο μίσος και την ηλιθιότητα με τον ίδιο τρόπο. Ενώ το μόνο που λείπει από όλους μας είναι απλά λίγη αγάπη που περισσεύει από αυτήν που έχουμε όλοι για τους εαυτούς μας.
Μάνο, ε, τί να λέμε, θα τα έχεις διαβάσει μέχρι τώρα...
Jorge, έχεις απόλυτο δίκιο, χωρίς "αλλά" και "όμως". Λίγη ώρα μετά που ανέβασα το ποστ, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε το "Έλληνα" να το είχα βάλει σε εισαγωγικά, αλλά δεν θα είχε ούτε αυτό σημασία. Γιατί στην τελική άφησα την οργή να περάσει μπροστά από τα πάντα. Αγάπη δεν μπορώ να έχω για ανθρώπους που σκοπό έχουν να σκορπίζουν μίσος και μάλιστα έτσι απροκάλυπτα και περιφρονητικά. Δεν ξέρω κι αν θα μπορέσω ποτέ να φτάσω σ' αυτό το σημείο. Όμως, έχεις δίκιο, θα μπορούσα να δείξω αδιαφορία ή καλύτερα, οίκτο. Επειδή αυτό το μπλογκ είναι για μένα προσωπικά μαρτυρία πολλών, το ποστ θα παραμείνει ως έχει, να τό 'χω να το θυμάμαι. Μπας και την επόμενη φορά κρατήσω την ψυχραιμία μου, γιατί χωρίς αυτήν πολλά χάνονται.
5 Comments:
Συγγνώμη, αυτά τα φωνάζουν οι ΟΥΚάδες;;;;;;
Αντιλαμβάνομαι την οργή σου, είναι η ίδια και σε μένα.
Αλλά το "άντε γαμήσου Έλληνα" είναι το ίδιο ισοπεδωτικό με το "άντε γαμήσου Αλβανέ, Τούρκε, Γαύρε, Βάζελε" κλπ.
Απαντάς στο μίσος και την ηλιθιότητα με τον ίδιο τρόπο. Ενώ το μόνο που λείπει από όλους μας είναι απλά λίγη αγάπη που περισσεύει από αυτήν που έχουμε όλοι για τους εαυτούς μας.
Μάνο, ε, τί να λέμε, θα τα έχεις διαβάσει μέχρι τώρα...
Jorge, έχεις απόλυτο δίκιο, χωρίς "αλλά" και "όμως". Λίγη ώρα μετά που ανέβασα το ποστ, σκέφτηκα ότι θα έπρεπε το "Έλληνα" να το είχα βάλει σε εισαγωγικά, αλλά δεν θα είχε ούτε αυτό σημασία. Γιατί στην τελική άφησα την οργή να περάσει μπροστά από τα πάντα. Αγάπη δεν μπορώ να έχω για ανθρώπους που σκοπό έχουν να σκορπίζουν μίσος και μάλιστα έτσι απροκάλυπτα και περιφρονητικά. Δεν ξέρω κι αν θα μπορέσω ποτέ να φτάσω σ' αυτό το σημείο. Όμως, έχεις δίκιο, θα μπορούσα να δείξω αδιαφορία ή καλύτερα, οίκτο. Επειδή αυτό το μπλογκ είναι για μένα προσωπικά μαρτυρία πολλών, το ποστ θα παραμείνει ως έχει, να τό 'χω να το θυμάμαι. Μπας και την επόμενη φορά κρατήσω την ψυχραιμία μου, γιατί χωρίς αυτήν πολλά χάνονται.
Νά 'σαι καλά. :)
Εμένα μου αρέσουν και οι εκρήξεις σου, γι αυτό περνάω συχνά από εδώ :)
Χαχα! Σοφή απόφαση. Καλύτερα από δω, παρά από κοντινή απόσταση. :P
Post a Comment
<< Home