Όπως μυστικά και ήσυχα
Τώρα τελευταία, όταν πάω καμμιά φορά να ζεστάνω με την ανάσα μου τις σελίδες της ζωής μου, βλέπω πάνω τους να διαγράφονται με αόρατη μελάνη, σχήματα πολύ απλά και φιγούρες ψιλόλιγνες, με γραμμές ανάλαφρα χαραγμένες και καθάριες πάνω στο χαρτί.Και σκέφτομαι μα καλά, γιατί δεν μού 'κοψε να ζεστάνω το χαρτί με το χνώτο μου νωρίτερα; Μα θέλει χρόνο μέχρι να πατηθεί καλά η μελάνη ρε χαζό. Πρέπει να βάλεις και μία τελεία. Πρέπει να στεγνώσει καλά. Κι ύστερα να εξατμιστεί. Πρέπει να έρθει οπωσδήποτε κι ο χειμώνας. Πρέπει κι εσύ να μάθεις να απαξιώνεις τον εαυτό σου. Να τον καμαρώνεις γι αυτό. Κι έπειτα, ναι. Μπορείς να ξεκολήσεις με προσοχή τις φιγούρες από το χαρτί, να τις πάρεις αγκαλιά μέσα στη νύχτα και να τις νανουρίσεις με το πιο γλυκό χαμόγελο που φορά ένα παιδί σαν πάει να πέσει για να κοιμηθεί.
Η νηφαλιότητα είναι το ουράνιο τόξο της ψυχής.
posted by mindstripper @ 12/04/2009 08:08:00 pm
5 Comments:
Η νηφαλιότητα... πώς να την κατακτήσεις όμως;
Γειά σου mind!
Είν' η εποχή τέτοια. Δεκέμβρης.
Να 'σαι καλά!
Μόνο με το χρόνο Juanita. Και μέσα από πολύ δύσκολα μονοπάτια. Η δική μου ερώτηση όμως (και λίγο φόβος μαζί) είναι πώς να την κρατήσεις...
0com, φιλιά από τη χώρα της βροχής.
Moυ αρέσει η εικόνα "να ζεστάνω με την ανάσα μου" .. Θέλει "αίμα" και φλέγμα..
Ας έχουμε όλοι μας ένα γιορτινό μήνα..
Την κρατάς αναζητώντας μικρά απλά και ουσιαστικά πράγματα μέσα στο βομβαρδισμό από ανάγκες που δεχόμαστε. Μένοντας ευχαριστημένος με τον εαυτό σου και τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου. Που μπορεί να μη χρειάζεται να λες και πολλά αλλά ξέρεις ότι είναι κει.
Post a Comment
<< Home