Heaven's here for you and me
Έκοψα τα μαλλιά μου αγορίστικα λίγες μέρες πριν. Έχω χαρεί δεν ξέρω για ποιό λόγο τόσο πολύ. Στην αρχή ρωτούσα τους άλλους τη γνώμη τους κι ας μην με ενδιέφερε ουσιαστικά να την ακούσω εφ' όσον ήταν διαφορετική από τη δική μου. Ύστερα κατάλαβα το παράδοξο αυτού που έπραττα και πολύ σύντομα σταμάτησα να ρωτάω. Η αυταρέσκεια είναι στη δική μου περίπτωση αυτοδίδακτο σπορ.Περνώ τη φάση της απομόνωσης. Όχι της κατάθλιψης ή της στεναχώριας, μόνο μίας γλυκιάς απομόνωσης που έχω απόλυτη ανάγκη. Αγαπάω την κάθε γωνιά του σπιτιού μου όπως τον πρώτο καιρό που είχα μπει μέσα. Η γειτονιά έχει αλλάξει, όλα γύρω είναι αλλιώτικα, τα ενοικιαστήρια και τα πωλητήρια έχουν αρχίσει να κατακλύζουν την είσοδο, ενώ κάποτε, θυμάμαι, καλοπιάναμε τον διαχειριστή για να δούμε αν υπάρχει κάποιος ιδιοκτήτης στο κτίριο που να νοικιάζει το διαμέρισμά του. Βλέπω ότι πλησιάζει ο καιρός που θα φύγω και από ετούτη τη γειτονιά και η ψυχή μου αναστενάζει. Αγαπάω ετούτο το σπίτι πιο πολύ κι από άνθρωπο επειδή έχω μοιραστεί μαζί του όσα άνθρωπος δεν άντεχε να ακούσει κι όσα εγώ δεν άντεχα ποτέ να ξεράσω προς τα έξω με τα αυτιά μου κλειστά, χωρίς καμμία αξιοπρέπεια - τί διάολο υπάρχει κι αυτή η λέξη και πώς καταφέρνουμε τόσο συχνά να την ανακατεύουμε με τον φτηνό εγωισμό της φάρας μας.
Δευτέρα αύριο. Έρχονται ώρες, έρχονται μέρες που θα γλυστρήσουν πάλι σαν το νερό μέσα από τα δάχτυλά μου. Έρχονται άνθρωποι που θα περάσουν από μπροστά μου και δεν θα τους πω ούτε μία καλημέρα, ζητιάνοι στα φανάρια που θα έρθουν να μου πλύνουν το παράθυρο κι εγώ θα τους διώξω, φίλοι που δε θα προλάβω να δω παρά μόνο να τους μιλήσω στο τηλέφωνο, το φως της μέρας που δεν θα προλάβω να χαρώ γιατί το κεφάλι μου θα είναι καρφωμένο μπροστά σε μία οθόνη.
Κι όμως, στο τέλος, έτσι απλά, όλα θα είναι πάντα καλά.
Καλή εβδομάδα.
posted by mindstripper @ 11/09/2009 12:51:00 am
5 Comments:
Καλή εβδομάδα!
Καλή εβδομάδα και ψιτ κοριτσάκι μην χάνεσαι, από το τηλέφωνο δεν φαίνεται το κούρεμα!!!
όλα καλά θα πάνε, είτε αλλάζεις προσωπικά είτε αλλάζεις συνήθειες, γειτονιές, πάντα όμως θα κουβαλάς αυτά που αγαπάς, γιατί όλα είναι στο μυαλό κι όχι στα πράγματα που μας συντροφεύουν, φιλιά
Και όπως και να΄χει, όταν νοιώσεις ότι δεν χρειάζεσαι άλλο τα κοντά μαλλιά, τρίχες είναι, θα μακρύνουν.
Όλα τελικά αλλάζουν, αυτό είναι που μας κρατά και στα πόδια μας, η περιέργεια για το τέλος της ιστορίας.
Sigmund, και σε σας. :)
Παύλε, υπομονή μέχρι την επόμενη φορά που θα έχουνε πάρει και 2-3 πόντους. Θα κάνουμε punk look night (εγώ και η Ταμάρ).
Έχεις πολύ δίκιο Blueprints και το ξέρουμε και οι δυο αυτό πάρα πολύ καλά. Αλλά αυτά τα ρημάδια τα πράγματα μερικές φορές έχουν τόσο περισσότερη ψυχή μέσα τους κι από ανθρώπους ρε γμτ... Φιλιά.
Καλώς την Juanita. Η περιέργεια για το τέλος και το ταξίδι προς τα κει επίσης. Όπως τα λες. Να είσαι καλά (πήγα και στον γνωστό κοκκαλογιατρό σας προχτές και σε θυμήθηκα). :)
Post a Comment
<< Home