Youth
Το ήξερα ότι το βράδυ θα ήταν ξεχωριστό, τη στιγμή που είδα τον Γ. να πηγαίνει προς την κονσόλα του ήχου. Μετά το μόνο που θυμάμαι είναι χορός και κόσμος να πάλλεται μπροστά στα μάτια μου σαν σε συναυλία. | Είπα στον Κ. "Είναι σαν καλοκαίρι. Θέλω να βγάλω τα παπούτσια μου." Με κοίταξε. Με δύο κινήσεις έβγαλε τα δικά του και τα πέταξε ανάμεσα στα σκαμπώ. "Και γιατί δεν τα βγάζεις;"  |
Το πρωί, με γυρισμένο το πόδι, πέτυχα μπροστά μου τον αγροτικό της γειτονιάς που πούλαγε λουλούδια. Τον πήρα από πίσω. Δεν ήμουν εγώ αυτή που αποφάσισε γι αυτό, αλλά το αλκοόλ που ακόμα έρεε μέσα στο αίμα μου. | Γυρνώντας σπίτι το απόγευμα, γέμισα πάλι με χρώμα γιασεμί.  |
Εδώ και έναν μήνα, ο σταθμός του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι μυρίζει γρασίδι. Μυρίζει τόσο έντονα που πια, όταν πηγαίνω προς τα κει, η προσμονή μου γι αυτό είναι τόση, που για δευτερόλεπτα με κάνει να ξεχνώ τον σκοπό και τον προορισμό μου.
Ωραίο πράγμα.
posted by mindstripper @ 4/26/2009 01:50:00 am
7 Comments:
Καλημέρα :-)
Επ.
214 χιλιόμετρα αφιερώθηκαν.
Μία πολύ κουρασμένη και ευτυχισμένη καλησπέρα. :-)
Ωπ! Όλα δικά μου; Ζούπερ :)
Μετά από μια εβδομάδα σε ευλογημένους τόπους με ποταμάκια, εξοχές, αγελάδες, αμπελώνες... είναι τόσο μα τόσο δύσκολη η προσαρμογή στην καθημερινότητα της βρώμικης γειτονιάς μου.
Λες να υπάρχει πουθενά άρωμα γρασιδιού να το κουβαλάω στην τσάντα μου και να το μυρίζω μπας και γλυτώσω από την σκουπιδίλα;
Ax ξερω τι εννοείς...για το γρασίδι...αν και περίμενα αυτη την άνοιξη να χει λιγότερα σύννεφα...
Είσαι καλύτερα τωρα ε;Καλή εβδομάδα εύχομαι!
Πολύ μουράτο το όχημα με τα λέλουδα..
;)
Χουανίτα, άσε και αυτά τα μπουκαλάκια με λογιών-λογιών αρώματα αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται όσο μεγαλώνουμε. Μήπως να ανοίξουμε καμμία διαφορετικού είδους κάβα;
Obsession, θέμα χρόνου είναι να φύγουνε τα σύννεφα. Αν κι εμένα μ' αρέσουνε, βοηθάνε στο παιχνίδισμα του φωτός. Είμαι πολύ καλύτερα, ναι, σ' ευχαριστώ. Στα δυο μου πόδια ξανά και όλα τα άλλα είναι περιττά. :-)
Μάνο, θέλω μία μέρα να βγω εδώ στις γειτονιές και να τραβήξω όλα τα χλιδάτα οχήματα φωτογραφίες. Και δεν έχουμε και λίγα. Σκέτη ποίηση. :-)
Post a Comment
<< Home